Kyoto

De paar dagen dat we in Tsukuba waren hebben we niet erg veel bijzondere dingen gedaan. Danko had natuurlijk de conferentie met een praatje dat erg goed ging, en verder hebben we het gezellig gehad met mensen die we anders niet zo vaak zien omdat ze veel te ver weg wonen. Na het mooie weer dat we in Tokyo gehad hebben heeft het in Tsukuba alle dagen geregend, maar dat was niet zo erg omdat er behalve het beklimmen van Mount Tsukuba niet zoveel te doen is.

Op woensdag zijn we van Tsukuba naar Kyoto gegaan, en vanaf Tokyo gingen we met de shinkansen, de treinen die tegen de 300 kilometer per uur rijden. Je kunt goed merken dat er af en toe flink gas wordt gegeven, maar de treinen rijden bijna zonder te schokken. Voor het avondeten hadden we een ‘boxed meal’ gekocht, oftewel heel mooi in een doosje verpakt eten (rijst, vis, groente en vlees). Tegen de tijd dat we langs Mount Fuji kwamen was het helaas al zo donker dat we er alleen een glimps van hebben opgevangen, en na iets meer dan twee-en-een-half uur waren we in Kyoto.

Toen ik twee weken geleden ons hotel ons hotel in Kyoto had gemaild om te vragen of we ook ergens fietsen konden huren kreeg ik als antwoord dat ze er bij het hotel twee gereserveerd hadden, en op donderdag zijn we per fiets een aantal tempels gaan bekijken. Het was even wennen op de te kleine fietsjes, maar erg leuk om door de stad te fietsen!
Als eerste zijn we via Nijo Castle naar Kinkaku-ji gefietst, ofwel de gouden tempel. Een heel erg mooi gezicht in het midden van een grote vijver! Het was de hele ochtend een beetje bewolkt, maar gelukkig kwam de zon er een beetje door zodat alles er nog mooier uitzag.
Onze volgende bestemming was Ginkaku-ji, een zen tempel aan de andere kant van de stad. Onderweg kwamen we langs een winkeltje met alleen maar Japanse mix en daar hebben we een paar soorten van uitgezocht. Bij de tempel stond een bord dat er renovaties aan het gebouw werden uitgevoerd, maar gelukkig was het niet helemaal achter doeken verborgen zoals bij Senso-ji in Tokyo. De tuin bij de tempel is erg mooi met allemaal mos, een paar vijvers en in patronen geharkt zand. Nadat we zijn uitgekeken en middageten gegeten hebben gaan we op weg naar Chion-in, een grote Buddhistische tempel. Het eerste stuk fietsen we over het ‘Path of Philosophy’ een heel mooi klein straatje aan de rand van de stad. Onderweg komen we langs Nanzen-ji, een andere grote tempel waar we even naar binnen lopen om te kijken. Kyoto staat vol met tempels en heiligdommen waarvan we er maar een paar uitgezocht hebben om te bekijken, maar de toegangspoort hier was zo groot dat we toch wel even verder wilden kijken! Op de trappen werden net foto’s gemaakt van een groep Japanners, waar we geprobeerd hebben mee op de foto te gaan zonder dat ze het in de gaten hadden.
Nadat we de met erg veel goud versierde hal van Chion-in bekeken hadden zijn we naar de wijk Gion gefietst. Dit is het oude geisha-district van Kyoto en het schijnt er ’s avonds heel leuk te zijn. Aan het eind van de middag is er alleen net wat minder te beleven en dus zijn we redelijk snel doorgefietst naar Pontocho, een smal steegje met een heleboel restaurantjes en barretjes, en waarvan de Lonely Planet zei dat je er geisha’s kunt zien als je geluk hebt. Daar waren we een beetje te vroeg voor, maar het was erg leuk om doorheen te lopen. De meeste gebouwen zijn in Japanse stijl met schuifdeuren en latwerk voor de ramen en dat zie je niet zoveel als je gewoon door de stad fietst.

Gisteren zijn we helemaal in het westen van Kyoto een aantal dingen gaan bekijken. Wel met de trein, want het zou wel een beetje te ver zijn om helemaal naartoe te fietsen. Als eerste zijn we door een bamboebos gelopen. Best apart, al die kale stammen! Halverwege de weg kwamen we langs de ingang van Tenryu-ji, een tempel met een tuin die op de lijst met werelderfgoederen staat (ik zou bijna zeggen zoals alles in Kyoto!). De tuin is inderdaad erg mooi en nadat we een poosje hebben rondgekeken komen we erachter dat als we de tempel ingaan, we er niet meer uit kunnen aan de kant van het bos. We hebben het dus bij de tuin gehouden en zijn daarna door de rest van het bos naar de rivier gelopen. Weer een erg mooi gezicht met de bergen op de achtergrond! Dit is een heel toeristisch stukje van de stad en dat uit zich in de prijzen voor het eten, want alles is minstens dubbel zo duur dan gewoonlijk.
Nadat we gegeten hebben gaan we op zoek naar het Arashiyama Monkey Park. We lopen eerst een beetje verkeerd en komen per ongeluk bij een tempel uit, waar we onze eerste aap zien rondlopen, want die zitten hier in het wild. De ingang van het park is onderaan een heuvel en eenmaal boven (waar de apen zitten) staat er een huisje waar je van binnenuit de apen kunt voeren. Er zitten redelijk wat apen en net als we aankomen is het voedertijd. Dat gaat op een heel fout muziekje en er lijken wel van overal en nergens meer apen vandaan te komen! Er is één heel schattig kleintje waar we een heleboel foto’s en filmpjes van gemaakt hebben. Het is erg leuk om aapjes te kijken, helemaal als ze gewoon loslopen en zich niks van je lijken aan te trekken!
Als we zijn uitgekeken is er nog net tijd genoeg om voordat het donker wordt naar de Fushimi-Inari-Taisha shrine te gaan. Bij deze shrine heeft men honderden rode poortjes gebouwd die in tunnels tegen de berg oplopen en dat is een heel apart gezicht.
’s Avonds zijn we sushi gaan eten in een restaurant waar de sushi op een soort lopend bandje langs je tafel komt. Je kunt er dan vanaf pakken wat je wilt en aan het eind betaal je voor het aantal bordjes dat je hebt leeggegeten. In het midden van de lopende band staat dan een kok sushi te maken. Dat was erg leuk om een keer te doen en de sushi was erg goed en erg lekker!

Vanmorgen hebben we de shinkansen terug naar Tokyo genomen. Toen we op het station in Kyoto bezig waren om een boxed meal uit te zoeken voor de lunch kwamen twee schoolmeisjes vragen of we met ze op de foto wilden, terwijl de rest van de klas een eindje verderop stond te giebelen. Erg grappig, maar er lopen hier dan ook niet zoveel lange blonde mensen rond! Deze keer was het licht terwijl we in de trein zaten zodat we ook een beetje van het landschap en Mount Fuji konden zien, en vooral dat laatste is een erg gaaf gezicht. Het is de enige hoge berg die uit het landschap steekt en hij leek op de wolken te zweven omdat we het onderste gedeelte ervan niet konden zien.
Vanaf het station in Tokyo hebben we de trein naar het vliegveld genomen omdat ons hotel daar vlakbij staat. Toen we uitstapten zagen we iets aparts in de trein een perron verderop, want daarin werden even alle stoelen omgedraaid zodat mensen niet achteruit hoeven te rijden!

Morgen zit onze vakantie hier er alweer op en vliegen we weer naar huis. We zouden best langer willen blijven want Japan is ons super bevallen!