Een dagje Los Angeles

Vorige week vrijdag zijn we dan om half tien ’s morgens naar Los Angeles gevlogen. Precies de goede tijd, want je hoeft dan niet heel vroeg op te staan en je bent ook nog lekker vroeg op de plek van bestemming! Omdat we niks hadden om in te checken konden we overal mooi snel doorheen, en we hadden in LA dan ook al snel het shuttlebusje naar de autoverhuur. Alleen bleek dat dus het verkeerde busje te zijn, waardoor we uiteindelijk nog een paar blokken moesten lopen, haha!

Er stonden behoorlijk wat mensen bij de balies, maar het duurde gelukkig niet al te lang voor we aan de beurt waren. Het was alleen niet zo gelukkig dat de man begon met te zeggen dat er een probleem was met de Porsche, want de vorige huurder had ‘m nog niet teruggebracht! Dat was wel even een teleurstelling, want daar hadden we dus geen rekening mee gehouden. Omdat ze Danko wel gegarandeerd hadden dat hij de Boxter mee zou krijgen, kregen we uiteindelijk nog wat extra korting op eeen BMW Z4, samen met flink wat extra gratis mijlen. En korting op het huren van een Porsche als we nog een keer terug zouden komen, maar de kans dat dat gebeurt is niet zo groot!
Nadat we ons koffertje hadden ingeladen hebben we de kap omlaag gedaan en zijn we op weg gegaan naar Costa Mesa, waar de Dainese winkel is. Het was toch wel even apart om dan ineens op die heel-veel-baans snelwegen rond te rijden! En het verkeer was ook wel even wennen, want het is en veel drukker en mensen rijden toch wel wat agressiever dan we ondertussen gewend zijn.

Na een flink uur rijden waren we op de plaats van bestemming, en hadden we nog niet veel meer dan alleen snelwegen gezien. Het is best ongelofelijk hoe groot Los Angeles is en hoe ver alles van elkaar af ligt, en dan was het nu nog niet eens druk op de weg! We zijn even wat gaan eten en daarna zijn we bij de Dainese winkel naar binnen gegaan. Danko had afgesproken dat hij ’s middags langs zou komen, en omdat ze eigenlijk bijna nooit maatkleding maken voor particulieren hadden ze blijkbaar gedacht dat hij één of andere rijke stinkerd was die met zijn privévliegtuig even op en neer kwam vliegen, haha! Ze zeiden ook dat de meeste mensen waarvoor ze motorkleding op maat maken dat doen omdat ze zeg maar over de breedte nergens in passen, zo’n lang iemand als Danko hadden ze nog niet eerder gehad! In totaal zijn ze wel twee uur bezig geweest om verschillende dingen aan te passen, foto’s te maken en twee keer alle maten op te meten. Ik heb me ondertussen op de bank geïnstalleerd om even naar huis te bellen en een beetje te lezen. Best lekker zo op vrijdagmiddag, wanneer je normaal gesproken aan het werk bent! Rond half vijf waren ze klaar met alles. De winkel heeft alle maten naar Italië opgestuurd en het duurt nu ongeveer vijf maanden voordat Danko zijn motorpak bij de post kan verwachten. Het duurt even, maar dan heeft hij ook een heel mooi pak dat voor de verandering eens past!

Voordat we weggingen waren we van plan om na het bezoekje aan de motorzaak ten zuiden van de stad een paar bergweggetjes te gaan rijden, maar de jongen die Danko hielp zei dat het daar zo aan het eind van de middag altijd behoorlijk druk was met woon-werkverkeer. Tijd voor plan B! Om de files te vermijden – en natuurlijk omdat het leuk is! – zijn we via Highway 1 langs de kust weer terug richting het vliegveld gereden. Aan de ene kant van de weg was er zon, zee en strand en aan de andere kant lag er een strook met ja-knikkers tussen de woonwijk en de straat. Best een apart gezicht! We kwamen ook langs een wijk aan het water waar iedereen een flink jacht voor de deur had liggen, dat zullen wel dure optrekjes geweest zijn. Via Long Beach en de enorme haven kwamen we uiteindelijk in een gebiedje waar allemaal mooie kronkelige weggetjes op de kaart stonden, maar uiteraard was dat ook gewoon een woonwijk. Daar hadden we even niet aan gedacht, want als je in Colorado bochtige weggetjes op de kaart ziet dan kun je er over het algemeen wel vanuit gaan dat je dan tussen het groen zit! Op een gegeven moment kwamen we langs een verkeersbord dat waarschuwde voor aardverschuivingen en slecht wegdek, en dat was niks teveel gezegd! Op sommige plaatsen kon je heel goed zien dat ze ergens maar weer een stuk tussen geasfalteerd hadden omdat de eigenlijke weg zich in tweeën gesplitst had. Echt een heel raar gezicht! We hadden ons net daarvoor nog afgevraagd waarom de bebouwing ineens op was gehouden, maar dat was toen wel duidelijk!

Tegen de tijd dat we in Redondo Beach waren begonnen we allebei wel honger te krijgen en zijn we vis gaan eten bij een restaurantje op de pier met uitzicht op de branding. En omdat we toen toch redelijk dichtbij het vliegveld en het autoverhuurbedrijf waren zijn we nog even gaan kijken of de Porsche ondertussen teruggebracht was. Dat was niet het geval, maar het was natuurlijk te proberen! Daarna zijn we via de kustweg de stad uitgereden, op weg naar wat andere leuke weggetjes vlakbij Santa Monica. En deze weggetjes waren en bochtig en zo goed als zonder enig verkeer! Het was wel jammer dat het ondertussen donker begon te worden zodat we van de omgeving niet zoveel gezien hebben, maar we hebben wel heel erg leuk rondgereden! Rond een uur of tien waren we weer terug bij het vliegveld en ons hotel wat daar vlakbij was. We waren van plan om nog even iets te drinken in de bar van het hotel, maar die waren ze nog aan het renoveren. We hebben toen maar in het winkeltje teveel betaald voor een biertje en een flesje wijn en dat lekker op de kamer opgedronken.


Op zaterdag hadden we vroeg de wekker gezet zodat we nog zoveel mogelijk aan de dag zouden hebben voordat we terug zouden vliegen naar Denver. We hebben snel even bij de Starbucks in een hotel verderop iets voor het ontbijt gekocht, en nadat we onze paar dingen weer ingepakt hadden heeft Danko naar de parkeermensen gebeld zodat ze de auto voor konden rijden zodat we daar niet op hoefden te wachten. Ik vraag me af wat de mensen die ook bij de uitgang stonden gedacht hebben toen ze zagen welke auto er gebracht werd, haha! We zijn nog een keer door Las Flores Canyon gereden en na een poosje hebben we van plek gewisseld zodat ik ook een beetje met het autootje kon spelen. En dat was erg leuk! Helemaal toen we niet langer achter iemand wilden rijden en dus een andere afslag namen, en ik op een heel lange éénrichtingsweg terecht kwam! Ha, dat kon niet beter, want dan kon ik lekker bochtjes rijden zonder me druk te hoeven maken over tegenliggers! Daarna is Danko nog een stukje een andere bergweg ingereden, en toen was het alweer tijd om terug te gaan zodat we de auto weer op tijd in konden leveren.
Het was een heel kort uitstapje, maar wel hartstikke leuk! We hebben niet zoveel gezien van de stad zelf, want er was gewoonweg geen tijd om ergens een centrum in te rijden of andere toeristische dingen te doen, maar we hebben alles gedaan waar we tijd voor hadden. Het was leuk geweest als we naar Beverly Hills of Hollywood hadden gekund, maar dat was gewoon te ver weg. We hebben ons allebei verbaasd over hoe ontzettend groot en uitgestrekt Los Angeles is: al die huizen en snelwegen en winkelcentra en al die mensen die met z’n allen op één hoop wonen... Het is ons niet gezien, maar wel heel leuk om er zo heel onverwacht even een dagje te zijn!

En voor we het wisten waren we weer in Denver en konden we weer op weg naar huis. ’s Avonds hadden we met Matthew en Elizabeth afgesproken en we waren mooi op tijd thuis om op tijd pizzadeeg te maken. Sinds begin juni is het ineens volop zomer en dit was de eerste avond dat we lekker buiten konden eten. Het is zo lekker als dat weer kan! Onze buurtjes verwachten over acht weken hun eerste kindje en zoals ze zelf zeggen proberen ze nu ze er nog tijd voor hebben met zoveel mogelijk mensen af te spreken. Het was in ieder geval erg gezellig!
Ik ben ondertussen ook uitgenodigd voor Elizabeths ‘baby shower’, een soort van feestje één tot twee maanden voordat het kindje geboren wordt waarbij de moeder allerlei cadeautjes krijgt (in plaats van na de geboorte zoals in Nederland). Tenminste, dat is wat ik ervan weet! Ik heb maar gevraagd wat nou precies de bedoeling is, zodat ik dat van tevoren een beetje weet. Ik was namelijk van plan om een tien-dagen-doos voor Elizabeth te maken, maar dat past niet zo goed met het hele baby shower idee. Ik moet dus nog maar eens bedenken hoe ik dat aan ga pakken. In ieder geval komt er beschuit met muisjes, want dat had ik al meegenomen toen ik in februari in Nederland was!


Het volgende uitje staat gepland voor overmorgen. Danko heeft volgende week namelijk een conferentie in Spokane (in de staat Washington) waar hij op de motor naartoe gaat. Net als vorig jaar toen hij naar Tuscon ging, ga ik een dag mee en rijd dan op zondag weer terug naar huis. We weten nog niet precies waar we gaan overnachten (zoveel mogelijkheden zijn er toch niet in dat gedeelte van Wyoming), dat bedenken we morgen wel!