Money, money, money!

Oud en Nieuw hebben we gevierd met z'n tweetjes. Over het algemeen is er hier niet zoveel te doen als je niet naar een bar wilt, en in onze buurt lag iedereen ook al lang voor twaalven in bed. Dat blijft toch een gek iets! We hebben in ieder geval lekker Top Gear gekeken, Carcassonne gespeeld, en om middernacht een fles bubbels opengemaakt om op het nieuwe jaar te proosten. We zijn erg benieuwd wat het gaat brengen!

Op Nieuwjaarsdag hebben we uitgeslapen, naar huis gebeld, en verder niet zo veel gedaan, en op 2 januari hebben we dat nog een beetje herhaald. Lekker niksdoen! Nou ja, we... ik in ieder geval. We hadden op de maandag na Oud en Nieuw vrij omdat Nieuwjaarsdag op een zondag viel, maar Danko heeft het grootste gedeelte van de dag zitten schijven aan de laatste twee proposals die afgelopen week ingediend moesten worden. En dat zijn dat ook echt de allerlaatste twee, ein-de-lijk is dat af! Danko is blij dat hij nu ook weer wat praktische dingen kan gaan doen, want dat getyp de hele tijd begon aan het eind wel vervelend te worden. En ondertussen is het ook al zover dat er van de eerste proposals bekend gaat worden of je geld krijgt of niet, dus dat is wel spannend! Het is trouwens niet zo dat het dan nu ophoudt met de drukte, want Danko moet begin februari naar Florida om wat metingen te doen, en aan het eind van die maand moet ook het uiteindelijke patent ingediend worden.
Het hele aanvragen van patenten en opzetten van bedrijfjes wordt vanuit de universiteit begeleid door het Technology Transfer Office en daarvan kreeg Danko een uitnodiging voor een diner met de gouverneur van Colorado. Hij had het eerst over het hoofd gezien en ons daarna toch nog snel aangemeld, want dat is natuurlijk wel leuk! En er was nog plek, dus worden we overmorgen aan het begin van de avond in Denver verwacht! We hebben maar eens gevraagd wat de dress code is, maar hoe het verder in zijn werk gaat weten we niet. In ieder geval is het weer een apart uitje!

Vorige week woensdag was het heel erg lekker weer en zijn we een lekker lang stuk gaan fietsen. Voor de verandering eens over wat zandwegen, daar komen we eigenlijk nooit en zo zie je nog eens iets nieuws! Het laatste stuk naar huis hebben we over een mountainbikepaadje gefietst waar we zowaar nog nooit eerder geweest waren, terwijl het echt vlakbij ons huis is! Alleen was de sneeuw daar nog niet overal even ver weggesmolten en dus hebben we voor het eerst sinds we hier wonen weer eens ouderwets door de modder gefietst. En gelopen waar je niet meer kon fietsen, ik heb geloof ik toch liever een droog paadje, haha!
Op donderdag was het zomaar 18° C en was het echt veel te warm om meer dan een t-shirt aan te hebben, en op de zaterdag erna werd dat weer afgewisseld met sneeuw. Omdat we al de hele dag binnen gezeten hadden wilden we ‘s avonds krab gaan eten in Black Hawk, maar we zijn nog niet eens totaan Nederland gekomen. Omdat de grond nog warm was toen het begon te vriezen en sneeuwen was het best glad op straat, en op het punt waar de canyon naar Nederland steil begint te worden stond er zowaar een file! We zijn toen maar omgedraaid, want het zou op die manier veel te lang duren om in Black Hawk te komen, en we wilden met de gladheid ook liever niet tussen een boel andere mensen rijden. Het gevaar is dan namelijk niet zozeer dat het glad is, maar hoe sommige mensen daarmee omgaan! Hard remmen als je dat nou juist niet moet doen, veel te langzaam rijden en dat soort dingen. Op de weg terug naar Boulder zagen we ook nog een mooi tafereel op Magnolia Road (de steilste weg in de omgeving), want daar kwamen een paar auto’s achterwaarts omlaag gereden! Toen we iets beter keken zagen we dat het er drie waren: eentje (degene die vooraan had gereden) was overdwars op de weg en was bezig omlaag te glijden, en de andere twee (die daar achter hadden gereden) gingen zo snel als ze maar konden achteruit zodat ze geen botsing zouden krijgen. En toen waren we erlangs en konden we het niet meer zien. Er heeft niks over in de krant gestaan, dus we denken dat het zal met de afloop wel meegevallen zal zijn, maar het was wel een gek gezicht!

Op zondag hebben we nog een poging gedaan, en nu ging het wel goed. Ten eerste was het opgehouden te sneeuwen en ten tweede had Danko ontdekt dat het in afstand niet uitmaakt of je nou via Nederland of via Golden naar Black Hawk rijdt. Alleen kun je via Golden veel beter opschieten, dat we dat niet eerder bedacht hebben! We hebben lekker gegeten, en daarna kwamen we erachter dat je op de terugweg toch echt beter via Nederland naar Boulder kunt gaan. De meeste mensen die op de casino’s afkomen komen namelijk uit Denver, en gaan via Golden weer naar huis. En de meestem mensen komen om te gokken en te drinken, en op de weg naar Golden kwamen we terecht achter een overduidelijk dronken iemand die op een slakkengangetje reed, voor elke bocht op de rem ging staan, en die niet echt in de gaten had waar de ene rijbaan begon en de andere ophield, of dat er verkeer op die andere rijbaan reed. We dachten echt dat we nog voor onze neus een ongeluk zouden zien gebeuren, maar gelukkig was dat niet zo! En ook gelukkig namen wij in Golden een andere afslag dan het drankorgel!

Behalve de pogingen om naar Black Hawk te gaan hebben we vorig weekend allebei gewerkt. Danko om de proposals af te krijgen en ik vast in het voren, want we hadden bedacht dat we na de proposaldeadline wel een paar dagen konden gaan skiën. Het is dat we in de herfst skipassen gekocht hebben en we die dus ook willen gebruiken, want anders hadden we daar misschien niets eens aan gedacht, haha! We hebben op woensdag een motel in Dillon geboekt en op donderdag zijn we naar Keystone gegaan. En behalve dat je er vrij voor moet nemen zijn er nogal wat voordelen aan skiën door de week, want er was maar heel weinig verkeer op de snelweg, we konden lekker vooraan parkeren en het was helemaal niet druk op de pistes. Het was alleen wel flink koud, -8° C als maximumtemperatuur met een flinke wind, brrr! Omdat het in de bergen nog niet erg veel gesneeuwd heeft waren er maar een paar liften en niet erg veel pistes open, maar nog genoeg om ons mee te vermaken. Na een paar pistes zijn we naar binnen gevlucht om op te warmen en chocolademelk te drinken, en na nog een beetje verder skiën vonden we het wel genoeg geweest, veel te koud! Nadat we onder de douche weer een beetje opgewarmd waren (het is maar goed dat hotels heel erg veel warm water hebben...) zijn we even naar de outletwinkels in Silverthorne geweest. Eventjes, want er waren maar een paar winkels waar we even wilden kijken en daar waren we binnen de kortste keren weer buiten, haha! De volgende stop was de Dam Brewery in Dillon, voor biertjes en hamburgers, lekker! Terwijl we op ons eten zaten te wachten was Danko even zijn email aan het lezen en opeens had hij een hele grote lach op zijn gezicht. Er was namelijk een mailtje van de luchtmacht, met de mededeling dat zijn proposal één van de drie is waar ze geld voor willen geven!! We hadden al een paar dagen zo’n vermoeden door iets dat de program manager voor dat programma zei toen Danko hem aan het begin van de week aan de telefoon had, maar dit was dus de officiële bevestiging! Het bedrijf is nu dus ook niet meer alleen iets op papier, want Danko heeft nu $100.000 tot zijn beschikking voor het komende jaar! Dat was echt heel erg gaaf nieuws, dus daar hebben we nog maar een drankje op gedronken! Het was trouwens wel een apart mailtje van de luchtmacht: in de email stond een link waar je op moest klikken om het bericht te lezen, en daar stond bij dat het zichzelf vernietigt nadat je het gelezen hebt, haha! Tenminste, het is niet meer beschikbaar zestig dagen nadat je het voor het eerst bekeken hebt, maar dat is ongeveer hetzelfde :-D.

Op vrijdag zijn we in Copper gaan skiën, daar waren we al een paar jaar niet geweest en we waren eigenlijk helemaal vergeten wat voor leuk skigebied dat is. Het is veel breder dan Keystone, het was lang niet zo koud als de dag ervoor, en de sneeuw was ook een stuk beter. En wat helemaal goed was, was dat we precies op tijd bovenaan de ‘noon gromer’ stonden toen die open ging! Ze laten altijd één piste dicht tot twaalf uur ‘s middags, mooi geprepareerd en ideaal om vreselijk hard vanaf te skiën, hahaaa! Nadat we die piste drie keer achter elkaar gedaan hadden was alles wel omgewoeld en zijn we maar eens lunch gaan eten. Danko bekeek ondertussen even zijn email om te zien of er reacties waren op het goedgekeurde proposal van de luchtmacht, en toen was er een mailtje van het Department of Energy: het proposal voor het fusie-onderwerp was ook uitgekozen om geld te krijgen! We waren al blij dat er geld was voor het eerste proposal, en nu kwam daar nog even $150.000 bij! Er is helemaal niks mis met vrijdag de dertiende, haha! Danko had eigenlijk helemaal niet verwacht dat hij voor het fusie-proposal geld zou krijgen, dus het is wel heel gaaf dat dat dan gebeurt! Er zijn nog drie proposals die hij naar het Department of Energy gestuurd heeft waar we binnenkort wel antwoord op verwachten. Danko kent de program manager daarvoor wel goed, en hij denkt dat hij er wel voor minstens één geld zal krijgen, maar dat is dus nog even afwachten. Het komt in ieder geval precies op het goede moment, want een poosje geleden lieten ze bij NIST weten dat ze niet langer geïnteresseerd zijn in supergeleiding, en dat ze daar per het volgende fiscale jaar geen geld meer in willen steken. Met minder mooie woorden zijn Danko en zijn directe collega’s dus per 1 oktober van dit jaar werkloos en met alle hele enthousiaste reacties vanuit allerlei richtingen de laatste tijd lijkt dat een mooie inschattingsfout van het NIST-management! Met de twee proposals die goedgekeurd zijn is er in ieder geval genoeg geld in het bedrijf voor Danko om zichzelf voltijds van te betalen, er is dus leven na NIST, haha! Het lijkt erop dat het geld van het Department of Energy al eind februari beschikbaar is (dat is heel erg snel voor geld van de federale overheid), en dus moet er nu van alles geregeld worden om op dat moment ook met het werk te kunnen beginnen. Het ‘interessante’ is dat als er voor een paar van de andere proposals ook geld komt, er veel te veel werk is voor Danko om in zijn eentje te doen. Je kunt jezelf nou eenmaal niet voor meer dan honderd procent inhuren, dus zal er hulp nodig zijn – de vraag is alleen wie dan. Maar goed, dat is iets om zorgen over te maken als het zover komt!