Upstate en downtown New York

Vorige week dinsdag moesten we vroeg ons bed uit voor voor onze vlucht naar New York. Op die manier zouden we daar vroeg genoeg aankomen om 's middags naar Schenectady te rijden waar we 's avonds een eetafspraak hadden met mensen waar Danko mee samenwerkt. Dat rijden ging het eerste stuk alleen niet helemaal volgens de route die we in gedachten hadden! Er waren veel teveel snelwegen en afslagen die je kunt missen en stiekeme splitsingen waar je voor je het in de gaten hebt de verkeerde kant op kunt gaan! Maar goed, een paar kleine ommetjes later en met ondertussen een route die niet via de Bronx maar via het meer noordelijke alternatief de stad uitging waren we dan op weg, waardoor we over de Tappan Zee Bridge kwamen met een erg mooi uitzicht. We waren toen voor ons gevoel allang de stad uit en middenin een landelijk gebied, een best wel aparte en heel snelle overgang van de hele drukke stad naar glooiende heuvels begroeid met loofbossen. Voor ons gevoel was het overal hartstikke groen, en dat terwijl nog lang niet alle bomen blad hadden! De snelweg ging tussen de Catskill en Taconic Mountains door en al dat bos deed me een beetje aan Nederland denken. We kregen ook een beetje een idee hoe mooi het hier moet zijn als het herfst is omdat alle bomen allerlei verschillende kleuren groen waren. En er stond ook overal van alles in bloei, allemaal witte, paarse en roze bloesems aan bomen die bij schattige huisjes staan. Upstate New York is zeker een heel mooi gebied, jammer dat we geen tijd hadden om er wat meer van te zien, maar het was erg mooi om doorheen te rijden!

Op woensdag had Danko nog wat meer afspraken en terwijl hij daarmee bezig was ben ik een beetje van de stad gaan bekijken. Schenectady is gesticht door Nederlanders, en het oudste deel van de stad heeft de grootste concetratie historische huizen in Amerika. Daar ben ik als eerste doorheen gelopen, en het was grappig om op veel huizen de namen van de oorspronkelijke eigenaren te zien staan, een heleboel Nederlandse achternamen! De oorspronkelijke huizen staan er alleen niet meer omdat het stadje ooit een keer is afgebrand, maar het geheel doet zeker niet Amerikaans aan met alle min-of-meer Amsterdamse gevels, stoepjes en niet-rechte straatjes. En alle bomen stonden in bloei, dat rook lekker en zag er mooi uit! Het hele wijkje was alleen tamelijk uitgestorven en ik ben er dan ook niet heel lang rond blijven lopen. In plaats daarvan ben ik naar de campus van Union College gelopen om dat ook eens te bekijken. Over het algemeen zijn universiteitsterreinen hier heel mooi aangelegd, en deze was geen uitzondering! Ik kwam erachter dat dit de eerste universiteit is waar ze van tevoren een ontwerp voor het aanleggen voor gemaakt hebben. In ieder geval zag het er mooi uit, een groot grasveld met mooie gebouwen er omheen, bloeiende bomen en ... doedelzakmuziek. Dat laatste was niet wat ik verwacht had aan te treffen dus ik ben mijn oren maar eens achterna gelopen, haha! In een gebouw was een afstudeerceremonie aan de gang voor New York court officers waar ze een doedelzakband bij hadden, dus daar heb ik even naar binnen gegluurd :-).
Ondertussen was het tijd om uit te checken uit het hotel, alleen was Danko nog niet klaar met zijn afspraken. We hebben dus snel even tussendoor onze spullen gepakt en daarna is Danko nog wat mensen gaan ontmoeten en heb ik de bus genomen naar de Barnes & Noble die we op de kaart gevonden hadden. In de bus stonden allerlei foldertjes met de busroutes van andere lijndiensten, bijvoorbeeld naar Rotterdam Square, grappig! Ik moest vanaf de bushalte oversteken om bij de boekwinkel te komen, en dus drukte ik op het knopje voor het voetgangerslicht. Iemand die tegelijk met mij uit was gestapt vroeg toen of ik op het stoplicht stond te wachten om over te steken, waarop ik "Ja" zei, waarop hij vroeg of ik gewend was om dat op die manier te doen. Blijkbaar vond hij dat maar vreemd, haha!
Aan het eind van de middag zijn we teruggereden naar New York, nu door de regen. We hadden wel geluk gehad dat het zo mooi zonnig was vorige dag, want de uitzichten waren nu lang niet zo mooi! Nadat we de auto ingeleverd hadden hebben we een taxi genomen naar hotel, want Danko's koffer met een kabelvoorbeeld erin was veel te zwaar om mee te nemen met de metro. Ons hotel was recht tegenover het World Trade Center-complex wat onze taxichauffeur maar een creepy gedachte scheen te vinden. Bij het inchecken kregen we een upgrade naar een corner suite op de veertigste verdieping, dat was cool! We hadden en erg gaaf uitzicht over de stad en het World Trade Center en we werden nog even getrakteerd op vuurwerk dat een cruiseboot aan het afsteken was terwijl het de haven verliet.

Op donderdag werden we wakker in de mist. Bijna letterlijk, want het hing best laag en we konden de bovenkant van de meeste gebouwen niet meer zien. We zijn begonnen met ontbijten bij een Japanse bakker die we gevonden hadden, en daarna had Danko nog een afspraak met iemand die misschien wel Danko's kabels in zijn data center wil hebben. Het regende te hard om door de stad te gaan lopen, en dus ben ik op de kamer gebleven. Ik heb een poos zitten lezen en daarna per ongeluk een ochtenddutje gedaan, ahum! Toen Danko klaar was met zijn afspraak hebben we lunch gegeten bij een Italiaanse sandwich shop waar ze in plaats van broodjes grote plakken zeg maar 'Duits' brood gebruikten, mmmm, dat was erg lekker!!! Na het eten zijn we naar het 9/11 Memorial gegaan waar ik van tevoren al kaartjes voor gekocht had en we de hele rij mensen-zonder-kaartje voorbij konden lopen. Ik vond het momument heel erg indrukwekkend. Het is eigenlijk niet voor te stellen wat er op die plek gebeurd is, ook al heb je de beelden ervan nog zo vaak gezien. Ik vond het in ieder geval een mooie plek met de grote bakken met watervallen die in de aarde verdwijnen, met daar omheen een railing met alle namen van de mensen die op die dag zijn omgekomen. Sommige namen hadden een roos in zich staan, zo'n triest gezicht vond ik dat. We vonden het dan ook heel vreemd dat er mensen met een lach op hun gezicht met het monument op de foto gingen, want dat paste er voor ons gevoel helemaal niet bij. Toen we uitgekeken waren zijn we nog door de gift shop gelopen en daarna zijn we andere dingen gaan doen.
Het eerste op ons te-doen-lijstje waren pasfoto's voor onze paspoortaanvraag, dus hebben we de metro genomen naar Midtown East waar een fotozaak Nederlandse pasfoto's kon maken. Het was een heel klein winkeltje met de verwarming op tropisch-zwemparadijs-temperatuur, dus we waren blij daar redelijk snel weer buiten te staan! Het fotozaakje was dichtbij het Verenige Naties-gebouw, dus daar zijn we ook even naartoe gelopen. Ik had gedacht dat het wel een mooi gezicht zou zijn met alle vlaggen van alle lidstaten, alleen hingen die er niet! We zijn verder niet naar binnen gegaan maar hebben een poosje zitten kijken naar de enorme hoeveelheid politie die zich aan het verzamelen was. Wel iets van zeventien auto's met twee agenten elk, dus we dachten echt al dat er wel iets speciaals aan de gang moest zijn! Zelfs de president heeft niet zoveel escorte als hij ergens heen gaat, maar helaas voor was er uiteindelijk niks te zien, want iedereen was zich daar aan het verzamelen voor een dienstwisseling, haha!
We zijn dan maar met een tussenstop voor een drankje via Fifth Avenue verder gelopen naar Central Park. Dat was nog een flink eind en tegen de tijd dat we daar waren was ik hard toe aan even zitten en iets eten! We hebben een Italiaans restaurant uitgezocht en na het eten zijn we weer teruggelopen naar Grand Central Station waar we onze wandeling 's middags begonnen waren. En dat is nog eens een mooi treinstation! We hebben de metro teruggenomen richting ons hotel, nog wat extra meters gemaakt met het zoeken naar een slijterij en daarna zijn we in onze kamer moe op het bed geploft. Danko had uitgerekend dat we wel iets van veertien kilometer gelopen hadden, geen wonder dat ik mijn voeten wel kon voelen!

Op vrijdag zijn we opnieuw de dag begonnen bij de Japanse bakker, en daarna zijn we naar het Nederlandse consulaat gegaan om een nieuw paspoort aan te vragen. We moesten ons in het gebouw eerst melden bij de receptie waar we een kaartje met streepjescode kregen zodat we door het poortje naar de lift konden, en dit was een soort lift die we nog niet eerder gezien hadden. In plaats van knopjes voor alle verdiepingen moest je op een soort cijfertoetsenbord intoetsen naar welke verdieping je moest, apart! En dat we de goede ingetypt hadden zagen we toen de liftdeuren opengingen, want er was een ongeveer lichtgevend oranje tapijt met het wapen van Nederland erop, haha! In de gang stond een Nederlandse vlag naast een open deur, en dus zijn we daar maar naarbinnen gegaan. Bestemming bereikt! Na de nodige papierhandel en vingerafdrukken hadden we onze aanvraag gedaan en waren we klaar met alle zakelijke dingen en was het tijd om de toerist uit te hangen. Ik had van tevoren al bedacht dat ik graag naar Central Park wilde, en daar gingen we dus naar op weg. Onderweg hebben gegeten bij een soort van Franse bakker, met net als de dag ervoor van dat hele lekkere brood met deze keer allerlei soorten kaas, mmm! We zouden wensen dat we deze keten ook in Colorado hadden! Uberhaupt leek het alsof lunch in New York veel meer op brood gericht is dan in Colorado. Na de lunch zijn we naar een fietsverhuurder vlakbij Central Park gelopen en hebben we twee fietsen gehuurd. Danko wist het voor elkaar te krijgen dat we ze drie uur mee mochten nemen voor de prijs van twee uur, omdat we een kortingsbon hadden van een andere verhuurder voor diezelfde prijs. Dat was mij nooit gelukt, haha! We hebben heerlijk door het park gefietst, om het Jackie Kennedy-reservoir gewandeld en middenin het park op een terrasje gezeten en een drankje gedronken. Ik zei al voor de grap dat ik dit park het beste stuk van de stad vond, en toen we best heel plotseling al aan het eind van ons rondje waren en vanuit het park weer in de drukte en het verkeer en de metrolucht terecht kwamen wist ik dat wel zeker. Geef ons maar groen en ruimte in plaats van een grote stad!
We hebben nog de metro naar Wall Street genomen omdat ik het beeld van de stier weleens wilde zien dat we de vorige keer dat we in New York waren blijkbaar volkomen over het hoofd gezien hadden. Alleen was dat beeld nergens op Wallstreet te bekennen, want het staat in een parkje een straat verderop. En er stond een rij bij van mensen die ermee op de foto gingen, haha! Daar hebben we mooi niet aan meegedaan, en na zo goed als het ging wat foto's gemaakt te hebben zijn we terug naar het hotel gegaan en toen naar Spaans restaurant waar we wilden gaan eten. Dat duurde nogal een poos omdat ze hun reserveringen zeg maar niet helemaal op orde hadden, maar we hebben er uiteindelijk wel heel lekker gegeten :-). En na het eten zijn we naar Times Square gelopen. Dat is nogal veranderd sinds we de vorige keer in New York waren en ik wilde dat weleens zien. Het was ietsje verder lopen dan we gedacht hadden (ahum, maar iets van tien blokken..) en zoals ik al in mijn reisgids gelezen had gaat het echt helemaal nergens meer over. Oorspronkelijk was het wat coole reclameborden op het 'plein' zelf (waar toen nog gewoon een vierbaansweg overheen ging) en nu is het gedeeltelijk een voetgangersgebied vol met winkels die naar allemacht proberen om de grootste lichtreclame te hebben. Het was er een enorme drukte, en hopen mensen stonden naar zichzelf te zwaaien op een groot beeldscherm. Echt, als je dacht dat Las Vegas way over the top was, dan is dat nog smaakvol vergeleken met dit! Maar ik had het dan ook weer niet willen overslaan, haha!

En zaterdag was alweer onze laatste dag! En waar het donderdagmiddag en vrijdag heel mooi weer was, was het nu weer regenachtig en bewolkt, hadden wij even geluk gehad met het weer die anderhalve dag! We hebben weer heerlijk ontbeten en tegelijk ook maar wat broodjes meegenomen als avondeten voor in het vliegtuig. We zijn nog even naar Battery Park gelopen om een blik te werpen op het Vrijheidsbeeld en daarna zijn we via het beeld van de stier weer teruggelopen naar het hotel. En nu was het hek niet open en stonden er geen mensen voor en konden we nog wat mooiere foto's nemen van het beest :-). Daarna heb ik nog even naar huis geskypt om ons uitzicht te laten zien en toen moesten we alweer naar het vliegveld. Het duurde wel even voor we er waren want onze taxichauffeur was te eigenwijs om de omleiding te nemen waardoor we ongeveer het hele vliegveld gezien hebben voor we bij de goede vertrekhal aankwamen. We hebben snel even iets warms gegeten als middageten en dat was maar goed ook, want onze vlucht terug naar Denver had nogal wat vertraging vanwege het weer. We hebben geloof ik wel anderhalf uur staan wachten om op te stijgen en in totaal wel zes uur in het vliegtuig gezeten, maar eigenlijk was dat helemaal niet erg. Het voelde in ieder geval helemaal niet zo lang! We hadden genoeg te lezen bij ons, broodjes voor het avondeten en wat films en tv-programma's op de laptop, en we hadden alle achttien stoelen van het economy plus-gedeelte voor ons alleen, haha! Op de heenweg was de vlucht ook al bij lange na niet vol, vandaar waarschijnlijk dat het ticket dat we geboekt hadden zo goedkoop was. We hadden van tevoren gedacht dat we onder het naar huis rijden mooi konden zien of alles al wat groener was geworden in de paar dagen dat we weg waren, maar daar was het toen we eenmaal in de auto zaten al te donker voor. In ieder geval lijken we het mooie weer uit New York meegenomen te hebben, want het leek wel zomer deze week! Het was nog net geen dertig graden, minder dan twee weken na de laatste sneeuwbui! Sommige bomen beginnen ook ein-de-lijk blad te krijgen. Vorige week was er nog het rare gezicht dat al het gras en lage begroeiing al groen was, en alle bomen nog hartstikke kaal, maar daar begint nu in een flink tempo verandering in te komen :-).


En verder: heeft Danko donderdag het contract voor onze bedrijfsruimte getekend en de sleutel meegekregen; is het patent dat we ondertussen al een flinke poos geleden hebben ingediend nog niet klaar maar wordt er gewerkt aan patent nummer twee; zijn we helemaal vergeten dat we aan het begin van de maand negen jaar samen waren totdat we daarvoor een kaartje van Ad en Ria kregen ("Leuk, een kaartje! Maar waarvoor eigenlijk?" -maakt kaartje open- "Heu, oeps, allebei helemaal niet aan gedacht!"); en hebben we plannen om volgend weekend te gaan motorkamperen. Vanmiddag gingen we ook een stukje motorrijden en we kwamen tot onze verbazing op de Peak to Peak in een sneeuwbui terecht. We moeten dus nog maar eens even bekijken waar we dan naartoe willen volgende week!