Conferentie in Charlotte

Nadat we op zaterdag nog even op de motor naar Estes Park waren geweest was het op zondag tijd om naar Charlotte in North Carolina te vliegen voor de volgende conferentie. We moesten overstappen in Atlanta en we zagen al aankomen dat we dat niet gingen halen. Om te beginnen hadden we daar maar iets meer dan een half uur voor maar omdat er nog één of ander luikje open stond ergens aan het vliegtuig duurde het iets langer om uit Denver te vertrekken, waardoor we van het halve uur uiteindelijk nog een krap kwartiertje over hadden. Maar we hebben het gehaald, gelukkig :-). Eenmaal in Charlotte hebben we onze spullen in het hotel achtergelaten om nog snel even ergens iets te gaan eten. We hadden al een beetje gekeken waar dat zou kunnen en tot onze verbazing gingen de meeste restaurants redelijk vroeg dicht. Van wat we ervan gezien hebben bestaat downtown Charlotte vooral uit kantoren, en is er 's avonds en vooral in het weekend niet zoveel gaande. Vandaar ook toen we even naar een soort van drogist gelopen waren om water te kopen dat die winkel helemaal niet open was!

De conferentie begon op maandagmorgen met een welkomstwoordje en daarna werden er een aantal prijzen uitgereikt en mocht Danko ook de Boom Award in ontvangst nemen. Dat hij die prijs gewonnen heeft is best een Big Deal om het op z'n Amerikaans te zeggen! En er kwamen een paar mooie complimenten voorbij in de verklaring waarom ze hem hadden uitgekozen om die prijs te krijgen!
Na de prijsuitreikingen begonnen de eerste praatjes van de conferentie. Ik was eigenlijk van plan om dan weg te gaan, maar omdat ik ergens in het midden zat en dus niet ongemerkt op kon staan heb ik die eerste twee praatjes dan maar bijgewoond. En ze waren prima te volgen, en ook nog best interessant :-). Annemiek de conferentiegangster, haha! Aan het eind van die sessie zijn we even koffie gaan drinken en daarna was het al tijd voor de 'award luncheon'. Daarvoor waren alle nieuwe en vorige prijswinnaars uitgenodigd, in een museum een paar blokken van het conferentiecentrum. We hebben erg lekker gegeten, er waren bedankwoordjes en er zijn van allerlei foto's gemaakt. Daarna was het de bedoeling om onze stand op te bouwen, alleen toen we daar kwamen zagen we dat er in plaats van wandjes gordijnen hingen ter afscheiding, en daar kun je geen posters aan ophangen! Gelukkig konden we op het laatste moment nog een posterbord regelen, alleen hadden we daarna geen tijd meer om alle spullen voor de stand uit het hotel op te halen.
's Avonds zijn we met een heel stel mensen van het Magnet Lab bij een Chinees-Japans restaurant wezen eten, waar we ons tegoed hebben gedaan aan sushi, mmm! En het was hartstikke gezellig!

Op dinsdagmorgen hebben we onze stand in elkaar gezet, en vanaf het punt dat mensen naar binnen mochten kwam er zo ongeveer geen eind aan de stroom mensen die de kabel kwamen bekijken, met Danko wilden praten, andere mensen de kabel kwamen laten zien enzovoort. Er was echt heel erg veel interesse! Voor we het wisten was de morgen voorbij en is Danko toen er even niemand was snel even weggeglipt om eens iets te gaan eten. Daarna was het mijn beurt, want we wilden onze stand niet onbemand achterlaten. 's Middags ging de stroom mensen verder waar het 's ochtends gebleven was en we zeiden al tegen elkaar dat het echt heel erg goed is dat we als bedrijf aanwezig zijn op deze conferentie!
's Avonds waren we uitgenodigd voor een etentje van de Cryogenic Society of America omdat die vijftig jaar bestonden. We zijn aan tafel geschoven bij een stel mensen die we wel een klein beetje kenden, en voor we het wisten was het half elf! Het was zo gezellig dat de avond voorbij was voor we er erg in hadden, echt heel erg leuk!

Woensdag was nog een druk dagje, vooral voor Danko. Zodra hij ergens is staan er direct een heleboel mensen te wachten om even te praten of dingen te vragen, en dat gaat dan de hele dag door. Deze conferentie hoefde hij geen praatje te geven en had in plaats daarvan een poster presentatie, waar ik all mensen naartoe gestuurd heb waarvan ik de technische vragen niet goed kon beantwoorden. Eén ervan zei dat hij juist net van de poster weg was gelopen omdat het er veel te druk was, haha!
Halverwege de middag ging het gedeelte voor exposerende bedrijven dicht, en hadden we zowaar even tijd om eens even onze neus buiten de deur te steken. Behalve een paar straten tussen het hotel en het conferentiecentrum hebben we niet veel van Charlotte gezien! We zijn met een paar mensen even ergens op een terrasje iets gaan drinken, en daarna konden we direct door naar een cocktailreceptie van een bedrijf waar we voor uitgenodigd waren. Daarna even snel onze spullen in het hotel droppen, iets gemakkelijks aantrekken en daarna hadden we een etentje met een gedeelte van de mensen die ooit gewerkt hebben voor de groep bij het Magnet Lab waar Danko ook gewerkt heeft tijdens zijn promotie. Dat was gezellig, gevolgd door biertjes met een paar mede-Nederlanders-in-den-vreemde en marinemensen. Erg gezellig en binnen de korste keren was het al wel flink wat later dan de bedoeling was. So much voor een keer een beetje op tijd slapen!

Op donderdag moest Danko alweer vroeg aanwezig zijn voor een praatje dat hij wilde zien en heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om een klein beetje uit te slapen. Totaan de tijd dat ik nog net kon ontbijten in het hotel, haha! Daarna hebben we samen voor de laatste paar uurtjes te stand bemand, en toen was het alweer tijd om al die spullen weer op te ruimen. Aan de ene kant was het een lange week en aan de andere kant ging de tijd erg snel! Nadat Danko nog even met alweer de volgende persoon dingen besproken had zijn we teruggegeaan naar het hotel en hebben we eventjes op de bank gehangen met een glaasje wijn. Eventjes niks doen, hehe! Daarna zijn we met een aantal mensen ergens gaan eten, en dan wel ergens waar we buiten konden zitten. Erg fijn als je een paar dagen voornamelijk binnen bezig geweest bent! En het was er ook lekker weer voor, niet te warm met een lekker briesje, en niet het hele vochtige weer wat we eigenlijk in dit gedeelte van het land verwacht hadden. Na het eten zijn we met een hele groep mensen uit Tallahassee nog naar een wijnbar geweest, en dat was heel erg gezellig :-).

Vanmorgen mocht Danko nog zijn volgende prijs in ontvangst nemen, de Van Duzer-prijs voor 2012. Daarna waren er nog een paar praatjes, en was er nog een verloting waarbij je een iPad kon winnen. Een slimmigheidje om te zorgen dat mensen tot het eind van de conferentie blijven en in dit geval was ze dat dus gelukt, haha! Helaas voor ons waren we niet de gelukkige winnaar, hè toch. Net hebben we de chaos in onze hotelkamer weer in de koffers teruggestopt en dan kunnen we zometeen weer richting het vliegveld. Lekker naar huis, en dan zijn er voorlopig even geen werkgerelateerde reizen, wel zo prettig!