Waar blijft de tijd - Reisverslag uit Boulder, Verenigde Staten van Annemiek Kamphuis - WaarBenJij.nu Waar blijft de tijd - Reisverslag uit Boulder, Verenigde Staten van Annemiek Kamphuis - WaarBenJij.nu

Waar blijft de tijd

Door: Annemiek

Blijf op de hoogte en volg Annemiek

31 Augustus 2014 | Verenigde Staten, Boulder

De dag nadat we terugkwamen uit Charlotte hadden we direct alweer iets leuks op de planning staan, namelijk de Lake Party van onze buurt! Er is een zwemmeertje in de wijk (waar we nog steeds niet zijn wezen zwemmen...) en daar houdt de Vereniging van Huiseigenaren elk jaar een feest, compleet met band, eten en drinken. Het was er een mooie dag voor want het was hartstikke lekker weer. Nadat we er even naartoe waren gelopen kwamen we erachter dat het handig was als we onze campingstoeltjes zouden hebben, en nadat we die thuis hadden opgehaald zijn we maar ergens bij een groepje mensen aangeschoven. En we hebben een hartstikke leuke middag gehad! Heel erg gezellig, allemaal leuke mensen, en voor we het wisten was het al tegen zessen! We hebben een aantal heel aardige buren leren kennen en we zeiden al tegen elkaar dat we niet in een leukere buurt hadden kunnen gaan wonen!

De volgende dag zijn we naar de Ikea geweest, op jacht naar een nieuwe matras en een nieuw bed. En dat is erg goed gelukt! We vonden al vrij snel een lekker harde matras en ik had van tevoren al gezien dat ze bij Ikea ook 'echte' lattenbodems verkopen, dat wil zeggen met een boel latjes die bol staan en waarvan je de hardheid aan kunt passen. Die passen (natuurlijk!) alleen in een Ikea-bed, en dus hebben we ook een leuk bed gekocht. Missie geslaagd!
We vonden ook heel erg leuke leunstoelen voor in de bibliotheek, met bijpassende voetenbankjes; en verhoogstukken voor onze boekenkasten zodat ze iets beter in de ruimte passen. En toen was er het frusterende Ikea-effect, want toen we die dingen uit de rekken wilden pakken waren de stoelen uitverkocht (aargh!!), en waren er ook niet genoeg kastonderdelen met daarbij vervolgens ook niet genoeg deurtjes. Heel irritant! Danko verklaarde al prompt wat voor verschrikkelijke winkel het toch is en dat we er niet meer terug zullen komen. We zullen zien, haha! In ieder geval vond ik in het supermarktje chocoladezoenen (of hoe je dat ondertussen ook noemt?) en mergpijpjes, mmm :-).

Na een rennen-vliegen-vallen-opstaan-en-weer-doorgaan-week zijn we vorige week zaterdag heerlijk uit eten geweest. Het was restaurantweek in Denver, en die uit twee weken bestaande periode hebben ze in tweeën gedeeld, en dit was deel twee. Heerlijk onlogisch, maar weer een mooie gelegenheid om een nieuw restaurant uit te proberen! Van tevoren hadden we bij ons thuis met Sergio en Chelsea afgesproken, want Chelsea wilde ons huis nog graag zien nu dat nog makkelijk kon. Ze verwachten elk moment gezinsuitbereiding, dus dat kon nog net! Uit Nederland had ik een leuke 'hoera een jongen'-slinger meegebracht die we gegeven hebben met een boekje erbij dat ik ooit gemaakt hebt over wat ooievaars nou eigenlijk met baby's te maken hebben. Dat viel in de smaak, erg leuk! Daarna zijn we naar het restaurant gereden waar we ook nog met Mathias afgesproken hadden en hebben we erg gezelllig en erg lekker gegeten. Een voorafje van gerookte vis, daarna coquilles voor mij en prime rib voor Danko, en als toetje crème brûlée, yum!

Op zondag waren we er even aan toe om er een dagje tussenuit te gaan, en we zijn die dag gaan mountainbiken in Keystone. Danko had eerder al wel gezegd dat hij daar wel zin in had, en toen we die ochtend zagen dat het in Keystone vroeg op de morgen maar liefst twee hele graden boven nul was hebben we dat plan dan ook maar direct uitgevoerd! Op dezelfde dag was ook de Pro Challenge in Boulder, maar we konden niet en daar de start van gaan kijken en daarna nog naar Keystone rijden, dus hebben we dat maar aan ons voorbij laten gaan.
Toen we aan het begin van de middag in Keystone kwamen was het er wel een beetje bewolkter en frisser dan we gedacht hadden, maar eigenlijk was dat ook wel zo fijn bij het omhoog fietsen. Als je een uur en een kwartier doet over tien kilometer dan is het af en toe wel steil! Bovenop de berg was het natuurlijk nog weer wat frisser dan beneden, dus we zijn er maar eventjes blijven zitten, brr! Daarna zijn we leuk omlaag gestuiterd, en terwijl we dat deden werd het ook steeds beter weer. En wel zoveel beter dat het eenmaal beneden warm genoeg was om nog even heerlijk in het zonnetje met een drankje op een terrasje te zitten!

En dan is het dit weekend al het Labor Day Weekend, officieel het eind van de zomer hier. En dat terwijl we het gevoel hebben dat we nog nauwelijks aan de zomer begonnen zijn! Waar blijft de tijd vragen we ons soms af. We zijn het weekend begonnen met nog een restaurantweek-etentje, bij de Greenbriar Inn. Dat blijft een erg leuke plek, en we hebben er heel erg lekker gegeten! Als voorgerecht kozen we krabgumbo, daarna had ik een stukje biefstuk en Danko forel, en als toetje kregen we flourless chocolate cake met ijs en caramelsaus. Om je vingers bij op te eten! Op weg naar huis hebben we een ommetje gemaakt via Left Hand Canyon en Lee Hill omdat we wel benieuwd waren hoe het zou staan met het noodasfalt dat ze daar aan het leggen zijn. Nieuw asfalt hebben we niet gezien, maar wel dat de stukken zandweg ondertussen niet meer erg begaanbaar zijn voor fietsers! We hebben ons plan om naar Ward te fietsen dan ook maar laten varen, en in plaats daarvan zijn we gisteren via Lyons naar Raymond gefietst. Precies tussen allerlei regenbuien door, daar hadden we wel even geluk mee! Het was wel even aanpoten om voor de laatste donkere wolk thuis te komen, maar we hebben het gehaald. Een goed begin van het weekend!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Annemiek

Actief sinds 08 Aug. 2006
Verslag gelezen: 356
Totaal aantal bezoekers 240092

Voorgaande reizen:

04 Mei 2005 - 30 November -0001

Wonen in Colorado

Landen bezocht: