Lenteachtig Barcelona

Volgende bestemming: Barcelona! We vertrokken afgelopen maandag, en erg fijn vlogen we pas om half drie ‘s middags waardoor we niet vroeg op hoefden te staan. En zo waren we alweer voor de derde keer in korte tijd op het vliegveld in Denver! Deze keer voor ons tweeën op de iets luxere manier, want met onze Eerste Klas-tickets voor de vlucht naar Parijs hadden we allebei toegang tot de lounge. En ook door die tickets waren we de eerste twee op de upgrade-lijst, dus hadden we een prettige vlucht naar Atlanta :-).
We hadden vier uur overstaptijd voordat we naar Parijs zouden vertrekken, en we hebben na het eten op ons gemakje in de volgende lounge gezeten. Zodra het kon zijn we in gaan stappen voor onze volgende vlucht, het blijft toch wel erg luxe om intercontinentaal Eerste Klas te vliegen! Omdat we iets voor middernacht (en voor ons gevoel iets voor tienen) vertrokken hadden wij besloten het driegangendiner over te slaan. Ergens misschien jammer, maar wie wil er nog warm eten op die tijd van de dag? Nou, de meeste mensen zo bleek, maar wij zijn lekker gaan slapen. Het is echt wel heel fijn als je dan eens een keer kijkt hoelaat het is en je bent vier-en-een-half uur verder! Een uurtje voor het landen hebben we heerlijk ontbeten, tijdens het landen konden we de Eiffeltoren zien, en eenmaal aan de grond kwamen we lekker fris het vliegtuig uit
Als laatste was er nog de korte vlucht naar Barcelona, nog de bus naar het centrum, en de metro naar de halte bij de Sagrada Família en we waren er. Ons hotel kijkt uit op de kerk, en ik blijf het een gaaf gebouw vinden! We zijn nog heerlijk uit eten geweest bij Galicisch restaurantje waar we de enige klanten waren en erg leuk na het eten een borrel van het huis kregen ‘op de gezondheid’. Proost!

De volgende dag begon de meeting, gelukkig pas ’s middags zodat we samen een beetje uit konden slapen. Van tevoren stonden de weersvoorspellingen voortdurend vol met regen, maar het was juist lekker zonnig! En warm genoeg om met een trui aan zonder jas rond te lopen :-). Ik ben ’s middags bij één van de heel vele bakkerijtjes een broodje gaan kopen dat ik in het parkje met uitzicht op de Sagrada Família heb opgegeten onder het genot van een leuk boek. Er zijn heel wat slechtere manieren om de middag door te brengen! ’s Avonds was het op z’n Spaans al wel half tien voordat we warm gegeten hebben, want de planning van de meeting was (ik zou bijna zeggen gewoonlijk) een beetje uitgelopen. Deze keer hadden we een Portugees restaurant uitgezocht, en we hebben prompt Portugal op ons wensenlijstje van te bezoeken plekken gezet, haha!

Op donderdagmiddag ben ik één van de door Gaudí ontworpen gebouwen gaan bekijken, Casa Milá dat beter bekend staat als La Pedrera (oftewel ‘de steengroeve’, toen het gebouw net klaar was waren mensen er niet van gecharmeerd!). Van tevoren twijfelde ik er een beetje over omdat de toegangsprijs iets hoger was dat ik had verwacht, maar ik besloot gewoon te gaan. Lekker met de benenwagen, aan de zonnige kant van de straat :-). Dit is één van de bekendere en ’s zomers vrij drukke gebouwen, maar nu kon ik ongeveer in één keer doorlopen om een kaartje te kopen en daarna de lift naar het dak te nemen. Daar begint de audiorondleiding, en het dak alleen was de toegangsprijs meer dan waard! Er staan een heleboel hele futuristisch uitziende schoorstenen en afdekkingen van trappenhuizen, het dak golft waardoor je allerlei trapjes op en af gaat als je er rondloopt, er zijn wat boogjes om doorheen te kijken en/of te lopen, en het geheel is gewoon heel erg surrealistisch en bijzonder. Erg gaaf, en ik heb dan ook de nodige foto’s gemaakt!
De rondleiding ging verder over de zolder, en die is hoewel heel anders net zo bijzonder als het dak. De hele ruimte is opgebouwd uit een heleboel bakstenen steunbogen, van verschillende hoogtes wat een heel aparte ruimte creëert (en dus ook de golvende vorm van het dak). Er is een tentoonstelling over hoe het gebouw in elkaar zit, hoe Gaudí te werk ging, inclusief ook wat andere gebouwen die hij ontworpen heeft, erg interessant! Daarna is er nog één van de appartementen in het gebouw dat zo ingericht is als het geweest zou kunnen zijn in de jaren ’20 (de rest van de appartementen worden gewoon bewoond) en daarna is er natuurlijk nog de museumwinkel, waar ik wel iets sneller doorheen gelopen ben.
’s Avonds was er het conferentiediner waar ik ook mee naartoe mocht. Het werd gehouden in het geschiedkundige museum aan de haven, waar een restaurant helemaal bovenin is. En we hebben gezellig en heerlijk gegeten! Onder het genot van een wijntje kregen we eerst allerlei soorten tapas, gevolgd door een erg lekkere biefstuk en crema Catalan. Mmm!

Op donderdag dacht ik rond te kijken op het terrein van het oude Hospital de la Santa Creu i Sant Pau totdat Danko klaar zou zijn met het meetingprogramma van die dag. Ik heb het bij de mooie voorkant van het hoofdgebouw gehouden, want ik had niet zo’n zin om ook het museum te bekijken en je mag niet zomaar het terrein op. De meeting was in een gebouw dat ooit ook onderdeel was van het ziekenhuiscomplex en dat was wel één van de meer statige plekken waar weleens meetings geweest zijn, inclusief erg mooie zaal voor de presentaties!
Voor het avondeten kwamen we met een groepje mensen helaas terecht bij een wel erg alternatief restaurant. Nou hebben wij niks tegen vegetarisch of pescetarisch of zeg maar ‘anders-alternatief’, of mensen hun mening over wat ze wel of niet willen eten (ik kook nota bene als Danko niet thuis is ook vaak vegetarisch), maar om nou een menu onder ogen te krijgen waarin alles glutenvrij en plantaardig en ‘zonder alles’ is, met erg beperkte ingrediënten en zonder enig vlees, gevogelte, aardappels, rijst en pasta gemaakt van graan en zo nog wat bestanddelen die toch deel uitmaken van lekker eten, onder het mom ‘eet beter, wees gelukkiger, leef langer!’ dat ging ons toch wel een beetje te ver. En het was ook nog zo’n geval dat je denkt dat je wat je kreeg zelf beter en lekkerder had kunnen maken. Na het eten zijn we met z’n tweetjes dan ook nog een klein pizzeriaatje/tapasbarretje binnengelopen voor avondeten deel 2. We zijn tenslotte in Barcelona waar je zoveel leuke plekjes hebt met heerlijk eten in allerlei soorten, en we voelden ons zo ongeveer te kort gedaan met deze ervaring. Dus bestelden we patatas bravas, een ibericohamkroketje, en een ijsje als toetje (ik zou bijna zeggen ‘aaah, vet, zout en suiker!’, hahaha-ahum!), dat was een heel verbeterd begin van het weekend!

Op die manier werd het wel laat, en zijn we zaterdag maar begonnen met uitslapen, op ons gemakje ontbijten, en aan het begin van de middag hebben we een leuk terrasje uitgezocht voor het middageten. Er zijn hier overal kleine restaurantjes en cafeetjes met terrasjes (en in die trant: kleine bakkerijtjes en werkelijk overal nog kleinere supermarkjes), en op al die terrasjes zitten de hele dag door ook mensen. Dat wilden wij ook wel, en we hebben heerlijk in het zonnetje een tosti gegeten met een glaasje wijn erbij, erg fijn!
Daarna zijn we kaartjes gaan kopen voor de Sagrada Família waar we een uurtje later naar binnen konden. Toen we in 2009 in Barcelona waren hebben we dat ook gedaan, maar ondertussen is er natuurlijk verder gebouwd. Je kunt goed zien dat er hard aan de torens gewerkt wordt en dat ze recent een stuk van een gevel afgemaakt hebben, maar het grootste verschil was binnen! De vorige keer was het grootste gedeelte afgezet met allerlei houten wandjes, en nu is het één grote en erg lichte open ruimte. Erg mooi, die hele hoge pilaren die er als bomen uitzien, en het heel kleurrijke glas-in-lood-ramen overal!

Vandaag was onze laatste vrije dag voordat we morgen (al)weer naar huis vliegen. Heel fijn was het het mooiste weer dat we de hele week gehad hebben, daar hadden we dus mooi geluk mee! We zijn op ons gemakje door het Parc de la Ciutadella gelopen, hebben de Cascada en de Arc del Triomf bekeken en daarna hebben we een leuk terrasje gevonden voor een broodje en een glaasje sangria. Daarna zijn we nog een beetje verder door de stad gelopen, min of meer per ongeluk langs de kathedraal van Barcelona waar een man heel passend op een viool klassieke muziek stond te spelen, en hebben we aan het eind van de middag een klein eindje verderop op een ander terrasje nog een drankje gedronken. Daar mocht je alleen maar zitten als je ook iets te eten bestelde en daar hebben we dan maar aan voldaan met een schaaltje olijven. Dat was vast niet wat ze in gedachten hadden maar wel wat wij graag wilden! Nu nog een leuk plekje vinden om warm te eten en dan zit deze reis er al bijna weer op!