Een MotoGP-weekend met een extraatje!
Blijf op de hoogte en volg Annemiek
29 April 2018 | Verenigde Staten, Boulder
Vorige week donderdagochtend reden we (weer eens kan ik wel bijna zeggen) naar het vliegveld. Maar in tegenstelling tot de laatste tijd gingen we nu niet weg voor het werk maar voor onszelf! En wel naar de MotoGP in Austin, waar we ons al een poos op verheugd hadden. We vlogen via San Antonio, haalden daar onze huurauto op, gingen snel nog even ergens warm eten en reden daarna naar Austin. Deze keer hadden we een Airbnb geboekt in plaats van een hotel, geïnspireerd door het aanzienlijke prijsverschil. En dus deden we zo rond middernacht eerst nog even boodschappen voordat we ons in ons appartement voor het weekend gelaten hebben.
We hebben ondanks dat we laat sliepen wel de wekker gezet, want we wilden natuurlijk de eerste vrije training zien op vrijdagmorgen. Uiteindelijk waren we iets later dan we gewild hadden op het circuit, maar met genoeg tijd om nog ruim de helft van de training te zien. Haa, dat blijft toch iets speciaals hebben, al die luide en idioot snelle motoren! We begonnen de dag optimistisch in korte broek want het zou 23 graden worden, maar we waren toch erg blij voor het geval dat ook lange broeken, truien en regenjassen bij ons te hebben want zo half bewolkt met wat wind voelde het in ieder geval een stuk frisser.
Na de training deden we ‘expeditie leren motorbroek’ nummer 2, en helaas vingen we ook hier bot. De Dainese-stand had nog de meeste dameskleding, maar helaas maar een minimale hoeveelheid, en niks in de goede maat. Nou nemen ze ook vooral restpartijen mee lijkt het, met bijbehorende hoge kortingen, maar daar zit dan dus vrij weinig (niks..) bij van wat ik zocht. Alle andere merken hadden in het geheel geen damesbroeken, laat staan leren pakken. Vooral in geval van Dainese was dat jammer wat daar waren alle pakken in de aanbieding voor de helft van de prijs. Wel jammer! We hebben ook de rest van de stands bekeken, een mooie gelegenheid om eens van wat 300cc motortjes te proberen hoe dat zit, en vonden daarna een fijn plekje uit de wind om even boterhammen te eten en naar de Moto2 training te kijken.
Daarna was het tijd voor de tweede MotoGP training, en daar werd al hard gereden omdat er voor zaterdag regen voorspeld was, en het dus van deze training af zou kunnen hangen wie welke kwalificatiesessie kon rijden. Het blijft indrukwekkend om te zien hoe belachelijk hard dat gaat op het langste rechte stuk van het circuit. Dat is 1,2 kilometer lang, en ruim binnen tien tellen zie je dan iemand van een heel klein stipje in de verte heel snel dichtbij komen, dat gaat wel zo ontzettend hard! Ondertussen hielden we natuurlijk een oogje op Rossi’s tijden en die eindigde tot onze tevredenheid als vierde, ruim in de snelste groep.
Daarna vonden we het tijd voor een biertje uit de wind en in de zon voor zover die tussen de wolken doorkwam. Biertjes en motoren gaan erg goed samen zolang je degene bent die het biertje drinkt en naar het circuit kijkt en vooral niet daarna motor gaat rijden, hehehe!
We zijn nog naar de Ducatistand gelopen die nu een heel eind verderop was dan eerst. Danko wilde erg graag even de nieuwe Ducati Panigale 959 Corse zien, een speciale uitvoering waarvan gezegd wordt dat die alleen dit jaar gemaakt wordt. Inderdaad een heel mooi ding! We kwamen erachter dat je een rondje kunt lopen (dat was ook korter dan helemaal weer terug), en konden toen ook even een blik in de pitstraat werpen. Vast omdat er zo aan het eind van de dag met alleen nog de MotoAmerica klasse gaande niet meer gecontroleerd werd op de goede soort toegangsbewijzen, maar wel leuk om even te kijken!
Ondertussen was het tegen etenstijd en waren we wel toe aan avondeten na een dag veel lopen en buiten zijn. We zijn wezen eten bij een Zuidwest-Amerikaans restaurantje, waar we voor het derde jaar op rij precies hetzelfde gegeten hebben omdat dat het lekkerste op het menu blijft. Meestal houd ik ervan ook andere dingen uit te proberen, maar er zijn uitzonderingen! Gevolgd door een toetje van één van de betere ijswinkeltjes die we kennen – niet dat we daar nu zo’n kennis van hebben :-) – waar ik erg lekker paarse yam-ijs had (een zoete soort aardappel). Een erg Japans soort smaakje, mmm!
Voor zaterdag waren de voorspellingen vanaf dat ze er waren niet best met regen, regen en meer regen, en inderdaad was het erg grijs in de ochtend. We zijn om te beginnen maar eens iets vroeger vertrokken, we hebben efficiënter geparkeerd door zelf wel te kiezen waar we wilden staan (ahum :-)) en zo waren we mooi op tijd voor het begin van derde training. En erg fijn was het nog droog! Er werd dan ook weer hard gereden totdat het tien minuten voor het einde dan toch echt begon te spetteren. De vaart is er dan ook direct uit, ook niet zo verwonderlijk natuurlijk.
Na de training hebben we nog een rondje over het circuit gelopen en nog een kijkje bij de Ducati’s genomen, op een paar plekken even naar de ondertussen gaande Moto3 kwalificaties gekeken en daarna plekje gezocht om onze mee naar binnen gesmokkelde boterhammen te eten. Dat was wel een ergernispuntje, dat ze zelfs moeilijk doen als je je eigen eten mee wilt nemen. Stel je voor dat je niet geld oplevert omdat je nog je lunch moet kopen! En geef ons trouwens maar onze boterhammen in plaats van hamburgers met patat of een hotdog aan een stok als middageten!
Precies toen we klaar waren met eten begon het weer te regenen, maar wij waren goed voorbereid met onze motorregenpakken, een paraplu en een poncho per persoon en dus zaten we er mooi droog en warm bij. Het buitje duurde maar even, en tijdens de vierde training werd het droog en steeds warmer. Dat werd gevolgd door de eerste kwalificatiesessie, en bij het begin van de tweede kwalificaties zaten we in ons t-shirt onze armen maar eens in te smeren. Tijdens die sessie was er genoeg gaande, met snelle rondjes, en wat onsportief gedrag op de tribune. Ik vind het niet cool om te juichen als iemand valt, Marquez in dit geval, die vervolgens zijn eigen onsportieve gedrag vertoonde door Viñales in de weg te rijden (waar hij later terecht een straf voor kreeg en daardoor zijn pole position verloor). Het meest jammere was dat één Marquez-fan vlakbij ons meende zichzelf en Marquez op luide toon tegen de wereld te moeten verdedigen. Je vraagt je af of je niet gewoon iedereen een goed resultaat kunt gunnen, ookal heb je dan een voorkeur voor de één of de ander! In ieder geval was het wel weer gaaf om te zien, en de enorme herrie die het geeft te horen!
Met het hoofdprogramma afgelopen vonden we een mooi plekje om ergens op het gras in de zon te zitten en nog wat van de Moto2 kwalificaties te zien. We zaten ons net af te vragen of we wilden blijven voor de MotoAmerica-race toen het begon te druppen en vervolgens steeds harder te regenen. Een goed moment om te vertrekken, maar de timing had zo ongeveer niet beter gekund! We hadden mooi geluk gehad met weer want dat was onzettend veel beter dan de 100% buien die ze voor de hele dag voorspeld hadden!
’s Avonds na het eten zijn we nog even Mt. Bonnell opgelopen omdat we er toch in de buurt waren, en grappig genoeg kwamen we daar net aan vlak voor een huwelijksaanzoek. Er stond een jongeman met een bos rode rozen nerveus te wachten op een hart van rozenblaadjes met kaarsjes er omheen. Van wat we opvingen was zijn aanstaande wederhelft in aantocht, en inderdaad kwam er later iemand heel overdonderd de laatste paar (met rozenblaadjes bestrooide) traptreden oplopen. Blijkbaar had ze in het geheel niks in de gaten gehad! Hij ging op één knie, er was een ring, zij zei ‘ja’ en daarna was er een boel gejoel van alle (per ongeluk) aanwezigen, waarvan verreweg de meeste mensen ook maar toevallige voorbijgangers waren net als wij.
Zondag was de dag van de race, met het beste weer dat je maar kunt hebben! Lekker zonnig met een flink briesje dus precies goed. We besloten de ochtend warm-up sessie over te slaan en beetje uit te slapen, en dan hadden we nog ruim de tijd voor de Moto3, 2 en MotoGP races. Het parkeren duurde alleen zo lang dat we van de Moto3-race niks gezien hebben. In ieder geval hadden we alle tijd om even te eten en daarna de Moto2-race te kijken, en dat was een mooi gevecht voor de winst! En daarna was er natuurlijk de MotoGP-race! Haa, daar kwamen we natuurlijk hoofdzakelijk voor, maar niet zo hoofdzakelijk als veel mensen om ons heen, die werkelijk alleen maar op het circuit geweest zijn om de race te kijken. Dat is toch jammer, hoeveel van het geheel je dan aan je voorbij laat gaan!
Al snel na de start reed Marquez vooraan, en ondanks goede pogingen van Iannone die we wel op prijs konden stellen werd de voorsprong groter en groter. Het nadeel aan het circuit in Austin is dat je van tevoren al wel vrij zeker weet wie er gaat winnen, tenzij er rare dingen gebeuren. Dat was niet het geval (met winst voor Marquez voor het zesde jaar op rij), maar alsnog was het gaaf om te zien! Uiteindelijk was Rossi netjes vierde, en Pedrosa, met een gebroken pols nota bene, eindigde als zevende. Dat is toch wel om een petje voor af te nemen! Na de race zagen we Rossi het lange rechte stuk gebruiken voor één lange wheelie, zo kan je dat natuurlijk ook doen :-). We zijn blijven kijken tot iedereen erlangs was, en toen vonden we het een mooie gelegenheid voor een drankje en lekker even in de zon zitten.
Daarna zijn we naar het eind van de start-finish gelopen omdat we gezien hadden dat je daar ook het circuit op kon gaan voor het poosje dat ze het publiek erop laten, op die manier waren we veel sneller bij de pitboxen dan vorige jaren. We zagen Luigi Dall’Igna (de team-manager) bij Ducati, maar helaas niemand in de Yamaha-garage. Toen we het circuit weer moesten verlaten had ik zo het gevoel dat we via de paddock-toegang terug moesten lopen en soms moet je dat soort ingevingen gewoon uitvoeren. Terwijl we daar even stonden kwam er een man langs die naar huis ging, en die vroeg of we ook naar binnen wilden. Ik zei ‘sure!’ en kreeg toen zijn toegangspasje. Gaaf! Alleen dan sta je daar met z’n tweeën met één pasje. Danko zei dat ik maar moest gaan en dan genoeg foto’s maken. En ook al was er niks meer gaande behalve dat een boel mensen alles aan het inpakken waren was het toch wel erg leuk om daar zo achter langs alle pitboxen te lopen! En toch niet iedereen was al weg, want ik zag Cal Crutchlow praten met Lucio Cecchinello (zijn team manager). Ik had net Danko een foto gestuurd toen hij er ook aan kwam lopen, want hij had van iemand anders ook pasje gekregen! Dat was toch wel veel leuker, met z’n tweeën rondkijken, en dat hebben we dan ook een hele poos gedaan. Danko zag op een gegeven moment Johann Zarco, we zagen een boel mecaniciens die we herkenden, toch grappig! Uiteindelijk liepen we nog ergens een hoekje om en zagen we een aantal Rossi-fans staan wachten vlakbij een aantal hele grote campers met een hek er omheen. Daar hebben we ons maar even bij aangesloten want je weet tenslotte maar nooit, en dat was maar goed ook! Eerst zagen we Iannone langsscooteren (wat de andere mensen niet schenen op te merken) en een poosje later vertrokken een boel Yamaha-mensen met laptops uit een andere camper. Toen hadden we wel het idee dat we een gelukje zouden kunnen hebben, want je zou denken dat die een nabespreking gehad hadden. En inderdaad, niet lang daarna werden ze gevolgd door Rossi met nog iemand bij zich! Ahaha, zagen we hem zomaar van heel dichtbij! De bedoeling was duidelijk dat hij alleen maar wilde vertrekken, wat tamelijk onmogelijk gemaakt werd door de andere mensen die hadden staan wachten. Wij vonden het eigenlijk verbijsterend hoe slecht mensen zich gedragen als ze vinden dat zij een handtekening of een foto moeten bemachtigen, en zodra zich een kans voordoet zich ‘dus’ al dan niet luid roepend zo ongeveer voor alles en iedereen langsstorten zodat zij maar als eerste aan de beurt zijn. Daar hebben wij mooi niet aan meegedaan. Zowel omdat we ons opgelaten voelden toen we zagen hoe luid en brutaal de andere mensen waren, als dat je kon zien dat Rossi daar ook helemaal geen zin in had (eerder zagen we ook al mensen vrij opdringerig zijn tegen Zarco, die dat ook niet erg op prijs kon stellen). Je zou nog zeggen dan niemand dat verder in de gaten had – het is ergens bijzonder hoe wat mensen zelf willen zo ontzettend de boventoon voert boven een beetje beleefd blijven tegenover iemand die je in feite helemaal niet kent. Laat ons in ieder geval maar gewoon lekker kijken in plaats van mensen lastig te vallen! Zo hadden wij in ieder geval een heel onverwacht een heel erg leuk extraatje na een paar gave dagen!
We zijn over een ondertussen volkomen verlaten circuit teruggelopen naar onze auto die als één van de allerlaatsten eenzaam op de parkeerplaats stond. We hebben (natuurlijk :-)) een Italiaans restaurantje gezocht en heerlijk gegeten. Maar nog niet als afsluiting van het weekend, want we hadden op maandag nog fijn de hele dag aan onszelf! Nu we niet ’s ochtends al naar het circuit hoefden hebben we een rustig ochtendje gehouden en had Danko de tijd om nog wat te werken, en daarna hebben we een heerlijk luie middag gehad bij de Barton Springs Pool. Daar waren we vorig jaar ook geweest, en we gingen er naartoe met het idee om ook weer te gaan zwemmen, maar dat hebben we uiteindelijk niet gedaan. Het was wel erg mooi weer en best warm, maar niet heet genoeg om in dat ontzettend koude water te willen springen! Wel meer dan warm genoeg om ’s avonds buiten te kunnen eten, en vervolgens vlogen we op dinsdag ‘al’ weer naar huis. Hoe dan ook gaan MotoGP-weekends elke keer heel ontzettend snel voorbij!
Free Practice 3:
Qualifying 2:
Start van de Moto2-race:
Start van de MotoGP!:
We hebben ondanks dat we laat sliepen wel de wekker gezet, want we wilden natuurlijk de eerste vrije training zien op vrijdagmorgen. Uiteindelijk waren we iets later dan we gewild hadden op het circuit, maar met genoeg tijd om nog ruim de helft van de training te zien. Haa, dat blijft toch iets speciaals hebben, al die luide en idioot snelle motoren! We begonnen de dag optimistisch in korte broek want het zou 23 graden worden, maar we waren toch erg blij voor het geval dat ook lange broeken, truien en regenjassen bij ons te hebben want zo half bewolkt met wat wind voelde het in ieder geval een stuk frisser.
Na de training deden we ‘expeditie leren motorbroek’ nummer 2, en helaas vingen we ook hier bot. De Dainese-stand had nog de meeste dameskleding, maar helaas maar een minimale hoeveelheid, en niks in de goede maat. Nou nemen ze ook vooral restpartijen mee lijkt het, met bijbehorende hoge kortingen, maar daar zit dan dus vrij weinig (niks..) bij van wat ik zocht. Alle andere merken hadden in het geheel geen damesbroeken, laat staan leren pakken. Vooral in geval van Dainese was dat jammer wat daar waren alle pakken in de aanbieding voor de helft van de prijs. Wel jammer! We hebben ook de rest van de stands bekeken, een mooie gelegenheid om eens van wat 300cc motortjes te proberen hoe dat zit, en vonden daarna een fijn plekje uit de wind om even boterhammen te eten en naar de Moto2 training te kijken.
Daarna was het tijd voor de tweede MotoGP training, en daar werd al hard gereden omdat er voor zaterdag regen voorspeld was, en het dus van deze training af zou kunnen hangen wie welke kwalificatiesessie kon rijden. Het blijft indrukwekkend om te zien hoe belachelijk hard dat gaat op het langste rechte stuk van het circuit. Dat is 1,2 kilometer lang, en ruim binnen tien tellen zie je dan iemand van een heel klein stipje in de verte heel snel dichtbij komen, dat gaat wel zo ontzettend hard! Ondertussen hielden we natuurlijk een oogje op Rossi’s tijden en die eindigde tot onze tevredenheid als vierde, ruim in de snelste groep.
Daarna vonden we het tijd voor een biertje uit de wind en in de zon voor zover die tussen de wolken doorkwam. Biertjes en motoren gaan erg goed samen zolang je degene bent die het biertje drinkt en naar het circuit kijkt en vooral niet daarna motor gaat rijden, hehehe!
We zijn nog naar de Ducatistand gelopen die nu een heel eind verderop was dan eerst. Danko wilde erg graag even de nieuwe Ducati Panigale 959 Corse zien, een speciale uitvoering waarvan gezegd wordt dat die alleen dit jaar gemaakt wordt. Inderdaad een heel mooi ding! We kwamen erachter dat je een rondje kunt lopen (dat was ook korter dan helemaal weer terug), en konden toen ook even een blik in de pitstraat werpen. Vast omdat er zo aan het eind van de dag met alleen nog de MotoAmerica klasse gaande niet meer gecontroleerd werd op de goede soort toegangsbewijzen, maar wel leuk om even te kijken!
Ondertussen was het tegen etenstijd en waren we wel toe aan avondeten na een dag veel lopen en buiten zijn. We zijn wezen eten bij een Zuidwest-Amerikaans restaurantje, waar we voor het derde jaar op rij precies hetzelfde gegeten hebben omdat dat het lekkerste op het menu blijft. Meestal houd ik ervan ook andere dingen uit te proberen, maar er zijn uitzonderingen! Gevolgd door een toetje van één van de betere ijswinkeltjes die we kennen – niet dat we daar nu zo’n kennis van hebben :-) – waar ik erg lekker paarse yam-ijs had (een zoete soort aardappel). Een erg Japans soort smaakje, mmm!
Voor zaterdag waren de voorspellingen vanaf dat ze er waren niet best met regen, regen en meer regen, en inderdaad was het erg grijs in de ochtend. We zijn om te beginnen maar eens iets vroeger vertrokken, we hebben efficiënter geparkeerd door zelf wel te kiezen waar we wilden staan (ahum :-)) en zo waren we mooi op tijd voor het begin van derde training. En erg fijn was het nog droog! Er werd dan ook weer hard gereden totdat het tien minuten voor het einde dan toch echt begon te spetteren. De vaart is er dan ook direct uit, ook niet zo verwonderlijk natuurlijk.
Na de training hebben we nog een rondje over het circuit gelopen en nog een kijkje bij de Ducati’s genomen, op een paar plekken even naar de ondertussen gaande Moto3 kwalificaties gekeken en daarna plekje gezocht om onze mee naar binnen gesmokkelde boterhammen te eten. Dat was wel een ergernispuntje, dat ze zelfs moeilijk doen als je je eigen eten mee wilt nemen. Stel je voor dat je niet geld oplevert omdat je nog je lunch moet kopen! En geef ons trouwens maar onze boterhammen in plaats van hamburgers met patat of een hotdog aan een stok als middageten!
Precies toen we klaar waren met eten begon het weer te regenen, maar wij waren goed voorbereid met onze motorregenpakken, een paraplu en een poncho per persoon en dus zaten we er mooi droog en warm bij. Het buitje duurde maar even, en tijdens de vierde training werd het droog en steeds warmer. Dat werd gevolgd door de eerste kwalificatiesessie, en bij het begin van de tweede kwalificaties zaten we in ons t-shirt onze armen maar eens in te smeren. Tijdens die sessie was er genoeg gaande, met snelle rondjes, en wat onsportief gedrag op de tribune. Ik vind het niet cool om te juichen als iemand valt, Marquez in dit geval, die vervolgens zijn eigen onsportieve gedrag vertoonde door Viñales in de weg te rijden (waar hij later terecht een straf voor kreeg en daardoor zijn pole position verloor). Het meest jammere was dat één Marquez-fan vlakbij ons meende zichzelf en Marquez op luide toon tegen de wereld te moeten verdedigen. Je vraagt je af of je niet gewoon iedereen een goed resultaat kunt gunnen, ookal heb je dan een voorkeur voor de één of de ander! In ieder geval was het wel weer gaaf om te zien, en de enorme herrie die het geeft te horen!
Met het hoofdprogramma afgelopen vonden we een mooi plekje om ergens op het gras in de zon te zitten en nog wat van de Moto2 kwalificaties te zien. We zaten ons net af te vragen of we wilden blijven voor de MotoAmerica-race toen het begon te druppen en vervolgens steeds harder te regenen. Een goed moment om te vertrekken, maar de timing had zo ongeveer niet beter gekund! We hadden mooi geluk gehad met weer want dat was onzettend veel beter dan de 100% buien die ze voor de hele dag voorspeld hadden!
’s Avonds na het eten zijn we nog even Mt. Bonnell opgelopen omdat we er toch in de buurt waren, en grappig genoeg kwamen we daar net aan vlak voor een huwelijksaanzoek. Er stond een jongeman met een bos rode rozen nerveus te wachten op een hart van rozenblaadjes met kaarsjes er omheen. Van wat we opvingen was zijn aanstaande wederhelft in aantocht, en inderdaad kwam er later iemand heel overdonderd de laatste paar (met rozenblaadjes bestrooide) traptreden oplopen. Blijkbaar had ze in het geheel niks in de gaten gehad! Hij ging op één knie, er was een ring, zij zei ‘ja’ en daarna was er een boel gejoel van alle (per ongeluk) aanwezigen, waarvan verreweg de meeste mensen ook maar toevallige voorbijgangers waren net als wij.
Zondag was de dag van de race, met het beste weer dat je maar kunt hebben! Lekker zonnig met een flink briesje dus precies goed. We besloten de ochtend warm-up sessie over te slaan en beetje uit te slapen, en dan hadden we nog ruim de tijd voor de Moto3, 2 en MotoGP races. Het parkeren duurde alleen zo lang dat we van de Moto3-race niks gezien hebben. In ieder geval hadden we alle tijd om even te eten en daarna de Moto2-race te kijken, en dat was een mooi gevecht voor de winst! En daarna was er natuurlijk de MotoGP-race! Haa, daar kwamen we natuurlijk hoofdzakelijk voor, maar niet zo hoofdzakelijk als veel mensen om ons heen, die werkelijk alleen maar op het circuit geweest zijn om de race te kijken. Dat is toch jammer, hoeveel van het geheel je dan aan je voorbij laat gaan!
Al snel na de start reed Marquez vooraan, en ondanks goede pogingen van Iannone die we wel op prijs konden stellen werd de voorsprong groter en groter. Het nadeel aan het circuit in Austin is dat je van tevoren al wel vrij zeker weet wie er gaat winnen, tenzij er rare dingen gebeuren. Dat was niet het geval (met winst voor Marquez voor het zesde jaar op rij), maar alsnog was het gaaf om te zien! Uiteindelijk was Rossi netjes vierde, en Pedrosa, met een gebroken pols nota bene, eindigde als zevende. Dat is toch wel om een petje voor af te nemen! Na de race zagen we Rossi het lange rechte stuk gebruiken voor één lange wheelie, zo kan je dat natuurlijk ook doen :-). We zijn blijven kijken tot iedereen erlangs was, en toen vonden we het een mooie gelegenheid voor een drankje en lekker even in de zon zitten.
Daarna zijn we naar het eind van de start-finish gelopen omdat we gezien hadden dat je daar ook het circuit op kon gaan voor het poosje dat ze het publiek erop laten, op die manier waren we veel sneller bij de pitboxen dan vorige jaren. We zagen Luigi Dall’Igna (de team-manager) bij Ducati, maar helaas niemand in de Yamaha-garage. Toen we het circuit weer moesten verlaten had ik zo het gevoel dat we via de paddock-toegang terug moesten lopen en soms moet je dat soort ingevingen gewoon uitvoeren. Terwijl we daar even stonden kwam er een man langs die naar huis ging, en die vroeg of we ook naar binnen wilden. Ik zei ‘sure!’ en kreeg toen zijn toegangspasje. Gaaf! Alleen dan sta je daar met z’n tweeën met één pasje. Danko zei dat ik maar moest gaan en dan genoeg foto’s maken. En ook al was er niks meer gaande behalve dat een boel mensen alles aan het inpakken waren was het toch wel erg leuk om daar zo achter langs alle pitboxen te lopen! En toch niet iedereen was al weg, want ik zag Cal Crutchlow praten met Lucio Cecchinello (zijn team manager). Ik had net Danko een foto gestuurd toen hij er ook aan kwam lopen, want hij had van iemand anders ook pasje gekregen! Dat was toch wel veel leuker, met z’n tweeën rondkijken, en dat hebben we dan ook een hele poos gedaan. Danko zag op een gegeven moment Johann Zarco, we zagen een boel mecaniciens die we herkenden, toch grappig! Uiteindelijk liepen we nog ergens een hoekje om en zagen we een aantal Rossi-fans staan wachten vlakbij een aantal hele grote campers met een hek er omheen. Daar hebben we ons maar even bij aangesloten want je weet tenslotte maar nooit, en dat was maar goed ook! Eerst zagen we Iannone langsscooteren (wat de andere mensen niet schenen op te merken) en een poosje later vertrokken een boel Yamaha-mensen met laptops uit een andere camper. Toen hadden we wel het idee dat we een gelukje zouden kunnen hebben, want je zou denken dat die een nabespreking gehad hadden. En inderdaad, niet lang daarna werden ze gevolgd door Rossi met nog iemand bij zich! Ahaha, zagen we hem zomaar van heel dichtbij! De bedoeling was duidelijk dat hij alleen maar wilde vertrekken, wat tamelijk onmogelijk gemaakt werd door de andere mensen die hadden staan wachten. Wij vonden het eigenlijk verbijsterend hoe slecht mensen zich gedragen als ze vinden dat zij een handtekening of een foto moeten bemachtigen, en zodra zich een kans voordoet zich ‘dus’ al dan niet luid roepend zo ongeveer voor alles en iedereen langsstorten zodat zij maar als eerste aan de beurt zijn. Daar hebben wij mooi niet aan meegedaan. Zowel omdat we ons opgelaten voelden toen we zagen hoe luid en brutaal de andere mensen waren, als dat je kon zien dat Rossi daar ook helemaal geen zin in had (eerder zagen we ook al mensen vrij opdringerig zijn tegen Zarco, die dat ook niet erg op prijs kon stellen). Je zou nog zeggen dan niemand dat verder in de gaten had – het is ergens bijzonder hoe wat mensen zelf willen zo ontzettend de boventoon voert boven een beetje beleefd blijven tegenover iemand die je in feite helemaal niet kent. Laat ons in ieder geval maar gewoon lekker kijken in plaats van mensen lastig te vallen! Zo hadden wij in ieder geval een heel onverwacht een heel erg leuk extraatje na een paar gave dagen!
We zijn over een ondertussen volkomen verlaten circuit teruggelopen naar onze auto die als één van de allerlaatsten eenzaam op de parkeerplaats stond. We hebben (natuurlijk :-)) een Italiaans restaurantje gezocht en heerlijk gegeten. Maar nog niet als afsluiting van het weekend, want we hadden op maandag nog fijn de hele dag aan onszelf! Nu we niet ’s ochtends al naar het circuit hoefden hebben we een rustig ochtendje gehouden en had Danko de tijd om nog wat te werken, en daarna hebben we een heerlijk luie middag gehad bij de Barton Springs Pool. Daar waren we vorig jaar ook geweest, en we gingen er naartoe met het idee om ook weer te gaan zwemmen, maar dat hebben we uiteindelijk niet gedaan. Het was wel erg mooi weer en best warm, maar niet heet genoeg om in dat ontzettend koude water te willen springen! Wel meer dan warm genoeg om ’s avonds buiten te kunnen eten, en vervolgens vlogen we op dinsdag ‘al’ weer naar huis. Hoe dan ook gaan MotoGP-weekends elke keer heel ontzettend snel voorbij!
Free Practice 3:
Qualifying 2:
Start van de Moto2-race:
Start van de MotoGP!:
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
