A new beginning in motion

's Middags nadat ik mijn vorige blog had geplaatst had ik een afspraak met de chiropractor die de Canadese chiropractor voor mij had gevonden. Deze man nam uitgebreid de tijd om dingen te bekijken, en ook uit te proberen. Ik blijk (veel) te weinig beweeglijkheid te hebben in mijn hiel- en grote teen-gewrichten, en er kan ondertussen bijna niet meer sprake zijn van een peesplaatontsteking omdat ik niet van de behandeltafel spring als je op bepaalde plekken flink drukt (dat was ook een stuk minder gevoelig dan toen de orthopeed dat deed in december; aan de andere kant is het nooit zó gevoelig geweest). Tot mijn prettige verbazing deed het nadat hij iets in mijn voeten gemobiliseerd had ineens niet zeer om op blote voeten te lopen.
En dan het uitproberen... Tot mijn verbijstering was het daarna helemaal niet erg om - op blote voeten, en na wel wat initiële aarzeling! - te springen, de trap op en af te dribbelen, of buiten op het gras te rennen! Het was wel een klein beetje gevoelig op de plek waar het telkens zeer heeft gedaan, maar dat was het dan ook. Echt, hoe dat kon?! Dat was wel het allerlaatste dat ik had verwacht! Mijn enige 'klacht' was dat ik koude voeten had, want het was maar een paar graden boven nul en het gras was een beetje bevroren :-). Ik vertrok met de opdracht om in het weekend langer dan eerder te gaan wandelen, ongeveer een half uurtje. En dat was gewoonweg prettig! Wat een verbetering, dat ging al mijn verwachtingen ver te buiten! Nou is het niet zo dat alles van de ene op de andere dag ineens in orde is want die zondag had ik na eenzelfde stukje lopen wel zere voeten, maar minder dan eerst. En dat zonder tape, want ik besloot dat eraf te laten. Ik vond het onlogisch om vast te plakken wat net losser gemaakt was, en dat ging prima. En hoewel het bij tijden op wisselende plekken zeer doet moet dat maar zijn wat het is want dat gaat er wel bij horen de komende tijd. Zolang er vooruitgang in zit neem ik het graag voor lief :-).

En zo was er alweer een nieuwe werkweek. Op maandag kwamen we terug van het werk en terwijl we onze wijk inreden zagen we ineens overal om ons heen het licht knipperen, uit-aan-uit-aan, en daarna bleef het overal uit. Het was stormachtig aan het waaien en dat had dus een stroomstoring tot gevolg. We zijn in plaats van thuis in het donker aan te prutsen maar ergens gaan eten want je weet maar nooit hoelang dat soort dingen duren. Gelukkig was het na een uurtje of twee gerepareerd!

Danko vertrok die donderdag voor een nachtje naar Brookhaven (op Long Island ten oosten van New York) voor een presentatie op vrijdag, en was die avond na middernacht weer thuis. Maar beter dat dan op zaterdag te moeten reizen en er een vrije dag aan te verliezen! Het was zelfs een lang weekend vanwege Martin Luther King Day, al had Danko daar niet zo heel veel aan omdat de proposaldeadlines weer in aantocht zijn. Ik had op maandag met Susan afgesproken om te gaan wandelen en daarna thee te drinken, en voor we het wisten hadden we een paar uur volgekletst! Het wandelen hadden we maar even overgeslagen, want ik had de dag ervoor even niet nagedacht en had even op mijn hurken gezeten - en dat voelde ik wel om het zo maar te zeggen.
Zoals de chiropractor zei: het was positief dat ik er niet zo bij stil had gestaan om het te doen, alleen jammer dat het de boel geïrriteerd had. Gevolgd door de opmerking dat na nog maar twee weken mijn voeten al een stuk beweegelijker waren dan eerst, en dat het dus helpt wat we aan het doen zijn. Zó fijn!! Ik prijs me gelukkig dat ik via de Canadese chiropractor bij deze praktijk kwam, want deze chiropractor had ik zelf nooit gevonden en ik had me niks beters kunnen wensen!

Vorige week vrijdag kregen we bezoek op het bedrijf, een aantal mensen van het bedrijf waar we de supergeleider van kopen. Natuurlijk was dat vooral een zakelijk bezoek, maar het zijn ook erg aardige mensen die we ondertussen best goed kennen, en dus was het ook gezellig dat ze er waren. We hebben de heren 's avonds mee uit eten genomen - tenminste dat was het plan. Want toen de rekening gebracht werd waren ze ons te snel af! Wij moesten als we een keer bij hen waren maar het eten betalen was de beredenering :-).

Afgelopen weekend was (alweer) niet erg winters te noemen, maar je zult ons niet horen klagen! We hebben wel een voorkeur voor 'geen sneeuw' ontwikkeld, ahem. Danko is wezen motorrijden en fietsen, en ik moest even bekomen van de effecten van wat 'huiswerk' dat ik van de chiropractor had meegekregen. Ik heb bij tijden niet bijster veel vertrouwen in mijn voeten om het zo maar te zeggen, maar de laatste dagen ben ik weer fijn een stukje wezen lopen 's middags. Het is zo fijn om een frisse neus te halen!! Het grootste 'probleem' is dat mijn voeten na lang op (te) stevige schoenen gelopen te hebben het laatste jaar behalve niet beweeglijk genoeg ook niet sterk genoeg zijn. Een half uurtje wandelen lijkt misschien niet zoveel maar het is een goed begin om er langzaamaan weer wat meer beweging te krijgen!