Vanuit huis

Toen we terugkwamen uit Berkeley waren we laat thuis, als in middenin de nacht. We zijn het weekend dan ook begonnen met eens iets uit te slapen! Verder hadden we geen plannen gemaakt en dat hebben we ook ongeveer zo gehouden. En waar het op zaterdag nog redelijk weer was kregen we op zondag sneeuw! Niet zo heel veel, en het rook ook alsof het regende, dat was wel apart.

De week erna was zo'n typische week als je op reis geweest bent, met op het werk allemaal van die dingen die je dan even niet doet of niet aan toe bent gekomen. Het werd ook heel erg lekker weer, zo rond de vijftien graden en zonnig, waardoor we tussen de middag buiten in de zon ons brood konden eten. Zo fijn! En ik ging ook maar eens even langs de huisarts, want ongeveer sinds ik op aanraden van de orthopeed in december extra vitamines geslikt had, had ik een rode uitslag in mijn gezicht gekregen. Dat ging niet weg nadat ik in januari ophield die vitamines te nemen, en de huisarts dacht dat ik last heb van eczeem. Om zeker te zijn maakte ik ook een afspraak bij een dermatoloog, die tot dezelfde conclusie kwam. Zucht!
We gingen ook eens op pad met het doel om een kleur kwartscomposiet uit te zoeken voor de wastafel op de badkamer. Danko heeft ondertussen alle tegelrandjes gekit, het wastafelkastje op zijn plek gezet en het bad geïnstalleerd, het wordt zó mooi! We ontdekten toevallig dat dat kastje dat we gekocht hebben ondertussen niet meer gemaakt wordt. Dan waren we daar net mooi op tijd bij! Helaas kwamen we er bij de bouwmarkt achter dat het aanbod aan kwarts voor aanrechten niet meer is zoals we dat ons herinneren - van eens, heel lang geleden (hehehe), toen we in ons vorige huis het aanrecht in de keuken vervangen hebben. Er is veel minder keus qua kleuren, het ziet er minder mooi uit, en het is ook flink duurder geworden. Daar moeten we ons huiswerk dus nog maar eens voor doen.

Het weer werd ondertussen mooier en mooier, totaan bijna twintig graden zaterdag anderhalve week geleden! Danko ging motorrijden en kwam vroeg terug omdat de koppeling het niet meer deed, en ging toen nog even fietsen omdat dat nog kon. Daar keek ik wel een beetje jaloers naar.. Want hoewel ik blij ben dat ik ondertussen makkelijk een ruim half uur ga wandelen op mijn vrij minimalistische schoenen ben ik er tegelijkertijd toch ook nog lang niet tevreden mee. Op zondag was het nog steeds lekker weer, ging Danko nog een keer naar het circuitje en had ik met Susan afgesproken om een rondje te lopen en thee te drinken. Zoals dat dan gaat was het voor we het wisten al tegen het eind van de middag :-).

Na nog een paar dagen hetzelfde soort heel erg lekkere weer werd dat heel wat minder aan het eind van vorige week. Omdat het zo lekker lente-achtig was kon ik het niet laten nog een extra dag een stukje te wandelen voor er weer sneeuw voorspeld werd. Dat voelde fijn terwijl ik het deed maar ik kwam er later achter dat ik mijn voeten behoorlijk overbelast heb die week. Daar ging, voor mijn gevoel, zoveel van de vooruitgang die ik net had, zo jammer..
Wat ook heel wat minder werd was het hele gebeuren rondom het coronavirus. Door de regering werd er vooral gedaan alsof er niks aan de hand was door alles maar zo ver mogelijk onder het tapijt te vegen. Alles wat je niet test en telt aan besmettingen dat is er niet? Ik vind het echt ontzettend kwalijk hoe laks er met de volksgezondheid wordt omgegaan vanuit het Witte Huis. Wij waren ondertussen zover dat we ons begonnen af te vragen of het wel verstandig was om het eerste weekend van april naar de MotoGP te gaan, want vliegvelden en mensenmassa's is nou niet een fijn idee op het moment. En toen werd dat uitgesteld tot november, net als we er waarschijnlijk niet zijn. Wel jammer, maar het is maar goed dat het niet doorgaat.

Aan het eind van vorige week gingen we ook even een paar boodschappen doen, en tot onze verbazing was het en hartstikke druk in de supermarkt (dat is het in die winkel normaal nooit), en was er echt van alles compleet uitverkocht: diepvriesgroente, pasta, rijst, wc-papier en keukenrol, zelfs het vaatwasmiddel was op! Ben ik blij dat ik altijd wel een klein voorraadje heb zodat we niet misgrijpen. En het komt ook erg goed uit dat we voor brood alleen maar wat dingen in de broodbakmachine hoeven te doen! Gelukkig hadden ze nog net de blikken tomaten en wat door de massa's over het hoofd geziene rijst waar we voor kwamen, maar dit soort gehamster hadden we toch niet verwacht. Ineens hebben mensen dus in de gaten dat dit virus problematisch is, terwijl de federale overheid het nog steeds volledig af laat weten. De staat, de gemeente en de stad riepen de noodtoestand uit zodat ze (onder andere) meer beslissingsbevoegdheden hebben in hoe om te gaan met de verspreiding van het virus en de besmettingen. Bijvoorbeeld de bevoegdheid om mensen te kunnen laten testen zonder dat daar toestemming voor nodig is van hogere federale instanties - ware het niet dat er bij lange na niet genoeg test-kits zijn omdat van hogerhand besloten is niet de door de WHO aangeboden test-kits te gebruiken maar dat er per se zelf iets ontwikkeld moest worden (wat niet goed werkte en daardoor vertraagd is). Ondertussen wordt er dan onder valse voorwendselen als enige maatregel een reisverbod ingesteld, om de aandacht af te leiden van het volkomen gebrek aan voorbereiding en paraatheid in het land zelf. Ik vind het geheel aan leugens in plaats van correcte voorlichting, foute beslissingen, en het niet nemen van verantwoordelijkheid of tijdige maatregelen, met alle gevolgen van dien, echt volkomen onacceptabel.

Afgelopen weekend hadden we eigenlijk met Bill en Lori afgesproken, maar we bedachten van beide kanten dat dat even niet zo verstandig was. En we besloten de komende tijd thuis te werken en zo min mogelijk onder de mensen te zijn. Er is een te grote groep mensen die vindt dat alles rondom het coronavirus schromelijk overdreven wordt en die weigeren hun gedrag en privéleven aan te passen voor het algemene belang. Onbegrijpelijk, maar wat doe je eraan behalve zelf wel afstand te houden. Wat is het dan zo ongeveer een genot om Rutte een weloverwogen, kalme, goed onder woorden gebrachte toespraak te zien geven, waaruit blijkt dat er in Nederland op een serieuze en onderbouwde manier zo goed als mogelijk met de corona-epidemie wordt omgegaan. Waar een klein land groot in kan zijn!