Van sneeuw naar zomers weer

Zo grappig, ik begin eens te kijken waar ik was gebleven met schrijven, en dat is bij een hoop sneeuw terwijl het nu hartstikke lekker weer is buiten!
De donderdag na Pasen kregen we inderdaad nog een volgende sneeuwstorm over ons heen. We werden 's ochtends wakker met ruim dertig centimeter sneeuw, en toen we op vrijdag tussen de middag in de zon buiten zaten brood te eten zagen we dat er in totaal wel een halve meter was gevallen. Zoveel! Het was wel een mooi gezicht, maar we waren wel blij dat het ook snel weer wegsmolt.
Behalve uit de wind in de zon was het nog wel fris de dagen erna, en dat kwam Danko ook eigenlijk wel goed uit want er moest nog even doorgewerkt worden. Op dinsdag was de deadline voor de Fase 2-proposals en was er een einde aan vijf maanden van aaneensluitend schrijfwerk. Zo fijn dat dat af was en ingediend! Er was dan ook prompt tijd om andere dingen te doen waardoor er een heleboel ramen gewassen zijn en de douchemuren voorzien zijn van gipsplaat en een uitsparing om shampooflessen in te kunnen zetten.

Aan het eind van die week had ik een afspraak met een andere dermatoloog. De uitslag in mijn gezicht was sinds dat ik de door de eerste dermatoloog voorgeschreven zalf had gebruikt na vier weken in plaats van beter eerder erger geworden. Na de vervolgafspraak had ik er daar, na er een paar dagen over nagedacht te hebben, vanwege meerdere redenen toch helemaal geen goed gevoel bij en besloot ik iemand anders te vinden.
De nieuwe dermatoloog dacht dat ik geen last heb van eczeem maar van rosacea. Ik was niet zo blij dat te horen omdat daar erg duidelijk bij werd gezegd dat dat iets is dat niet geneest maar wat je moet managen, maar de symptomen daarvan passen wel beter bij de rode uitslag die ik heb. Ik kreeg een ontstekingsremmend iets voorgeschreven en een gel met antibiotica - nadat ik alle vragen die ik daarover had had kunnen stellen en ik daar ook gewoon vriendelijk en duidelijk een antwoord op kreeg. En nu, na een paar weken, begint alles er wel iets beter uit te zien. Hopelijk blijft dat zo.

Beide afspraken waren via videobellen, dat is toch wel een goede oplossing om niet naar een dokterspraktijk te hoeven gaan. Op die manier had ik ook al een chiropractorafspraak gehad terwijl die praktijk dicht was, en de week na Pasen had ik er nog één. Ik vond het erg fijn dat ik dat niet echt heb hoeven onderbreken! Ik kreeg wat extra oefeningen waardoor ik om de dag verplicht sta te springen en squatten, met lamme benen als gevolg. Dat is wel zo fijn! Eindelijk doe ik weer een klein beetje wat meer sportieve dingen! Ondertussen met ook de opdracht eens kleine stukjes te rennen tijdens het wandelen – huu!, daar was ik helemaal niet een beetje huiverig voor! En het idee om wat meer algemeen iets aan krachttraining te gaan doen want dat ben ik in alle opzichten wel kwijtgeraakt.

Het was natuurlijk ook nog Woningsdag in plaats van Koningsdag, en dat hebben we een klein beetje gevierd. Het was een mooie gelegenheid om lekker even buiten zitten met iets te drinken aan het eind van de middag! We hebben al jaren een fles oranjebitter in de koelkast waar we na al die tijd van ontdekt hebben dat dat best lekker is, en ik kon zelfs in het volkslied voorzien omdat ik me herinnerde dat ik een Nederlandse vlag heb die dat afspeelt, hahaha!

Wel tot onze verbazing ging de staat eind april over van verplicht thuisblijven tot ‘aangeraden om thuis te blijven’ (terwijl de hoeveelheid besmettingen hier nou nog niet aan het afnemen is), met ook het gevolg dat de chiropractorpraktijk ook weer open ging. Wel met maatregelen zoals mondkapjes. Het was zo ongeveer een uitje om daar naartoe te rijden en onderweg van de andere uitzichten te genieten, haha! En de zomer viel ook even in! Van de ene op de andere dag was het korte-broeken-weer en rond de dertig graden, minder dan twee weken na de laatste flinke berg sneeuw!

Op 4 mei keken we aan het eind van de ochtend naar de dodenherdenking op de lege Dam. Ik vond het indrukwekkend.
En daarna herinnerde ik Danko eraan dat wij ook iets hadden om aan te denken, want we waren zestien jaar samen! Andere jaren was dat een mooie gelegenheid om ergens uit eten te gaan, en de corona-versie daarvan: aan onze eigen eettafel was ook gezellig :-).

Ondertussen heeft Danko op de koudere en/of regenachtige dagen telkens iets verder gewerkt aan de badkamer. Zo langzamerhand is het einde echt in zicht! Er zit waterdicht membraan aan de douchemuren, er zijn mooie van tegels gemaakte ‘drempels’ naar de slaapkamer en de inloopkast, en de douchebak ligt op zijn plek. Opeens gaat het dan snel, en het enige dat straks nog moet zijn zaken waarvoor je naar een winkel moet, en daarna mensen over de vloer moet krijgen om dingen op te meten (kwarts voor de wastafel en een glazen douchewand). Dat moet maar even wachten totdat we niet meer de kriebels krijgen van alleen het idee al!