Beetjes lente en het bedrijf verhuizen

Het eerste weekend van april was het Pasen, en eerlijk gezegd ging dat een beetje aan ons voorbij. Maar we hadden wel een leuk weekend! Op vrijdagmorgen ruimde Danko wat vervelendheden voor een in te dienen proposal uit de weg en daarna zijn we samen even een fijn rondje wezen fietsen. Danko bedacht dat het met het hartstikke mooie weer een mooie gelegenheid was om de vrijdagmiddagborrel op het bedrijf te introduceren, en dat was gezellig! We hebben een leuk stel mensen voor ons werken al zeggen we het zelf!

Danko had zich voor zondag voor het circuit voorbij Denver opgegeven om te gaan motorrijden, en ‘dus’ ging hij op zaterdag naar het kleine circuitje in de buurt. Aan het eind van de middag was hij weer thuis, mooi op tijd voor we met Bill en Lori hadden afgesproken voor ‘driveway drinks’. Dat was erg gezellig, alleen was het veel te warm om inderdaad op de oprit te zitten, haha! Met het lekkere weer begon ook alles uit te lopen. Bomen begonnen blad te krijgen, er kwamen bloemetjes in bloei en de heuvels kregen een groene waas in plaats van het verdorde geel-bruin. Zo fijn! Heel leuk is er dit jaar weer een paartje roodstaartbuizerds dat een nest heeft in een boom op de golfbaan. Zo mooi om die beesten te zien rondvliegen! Gistermorgen zag ik zelfs een zeearend vliegen boven de wijk. Nou zitten die inderdaad wel in de buurt maar zo dicht bij huis had ik er nog nooit één gezien!
Ik vond het een goede gelegenheid om op die zondag weer eens naar Jamestown te fietsen. Dat had ik sinds eind vorig jaar niet meer gedaan, en ik kon merken hoeveel sterker ik ondertussen blijkbaar ben door hoeveel makkelijker dit opeens ging. Zelfs met tegenwind was ik wel bijna net zo snel als eerst, dat is toch leuk! Aan het eind van de middag konden we nog fijn even voor het huis in de zon zitten en toen was er alweer een weekend voorbij. Dat mocht weleens niet zo snel gaan!

Na een volgende week die gewoon voorbij vloog was het voor ons gevoel al onmiddellijk weer weekend. Soms gaan de dagen wel zo snel! In ieder geval slaagden we er eindelijk in een schoonmaakbedrijf in te huren voor ons nieuwe kantoor. Gelukkig, want dat wilden we wel graag uitbesteden! Danko is nog twee halve dagen met de motor naar het kartcircuitje geweest en toen was het even gedaan met het mooie weer. Het was nou net zo fijn om buiten af en toe bloemen te ruiken en alles groen te zien worden, en toen werd het een week grijs, nat en koud. Brr! Hoewel niet ons favoriete weer was het wel goed voor de vorderingen aan de vloer! De bibliotheek is helemaal af en de boekenkasten staan alweer op hun plek (nu de boeken nog!) en als volgende was het halletje bij de voordeur aan de beurt dat ook alweer zo goed als af is op een paar plinten na. Het andere ‘voordeel’ aan koud weer is dat het dan helemaal niet erg is om nog een dagje in de auto te zitten, want het was alweer tijd voor onze tweede inenting.

We zorgden er deze keer voor wel op tijd te vertrekken, reden drie kwartier eerder weg dan de vorige keer, en waren gewoon anderhalf uur eerder dan toen al in Pueblo. In de buurt van de fairgrounds hebben we maar even ergens geparkeerd om middageten te eten. In de auto, want het was het weer er niet naar om buiten te zitten. We hadden uitzicht op een soort van drive through, waar zo goed als alleen maar aftandse auto’s leken te komen met veel bestuurders die de capuchon van hun trui opgezet hadden. Er stond niks op het gebouw en toen ik er uit nieuwsgierigheid even langs liep na het eten was er ook geen enkele aanwijzing dat er überhaupt een bedrijfje in het gebouw zat. Er hingen wel een paar borden met ‘members only’ erop en een goedkeuring voor iets dat klonk als een kapper of nagelsalon om een bord op de gevel te plaatsen. Wat daar aan de hand was mag Joost weten!

Eigenlijk waren we veel te vroeg voor we onze afspraak en we bedachten maar gewoon te proberen wat er zou gebeuren als je te vroeg kwam. Heel fijn konden we direct doorrijden zonder te hoeven wachten. De tentjes die er de vorige keer nog stonden waren ondertussen vervangen door een soort van noodgebouwtjes, en het regelen en prikken werd nu door militairen gedaan. Uiteindelijk reden we iets voor tweeën het terrein alweer af, vijf minuten voor onze eigenlijk afspraaktijd!
Omdat ik even ergens een stukje wilde lopen en de wijk naast de fairgrounds nou niet de meest leuke plek was reden we naar Lake Minnequa, dat we voor onszelf hadden want er was verder gewoonweg helemaal niemand. Zelfs met het frisse en bewolkte weer zou het daar in Boulder alsnog druk geweest zijn! We hebben met dreigende luchten in de verte een leuk rondje gelopen. Het was fijn even de benen te strekken voor we weer terug naar huis gingen. Eenmaal weer in de auto bestelden we biefstuk bij de supermarkt, om ons te houden aan het advies dat we gekregen hadden om die avond goed te eten. Elk excuus telt hè, haha!
Het gevolg van de tweede prik kwam ‘s nachts. Ons hele lijf deed zeer, dat had ik nog nooit zo meegemaakt. Het lekkere avondeten lag me ook als een steen op de maag, bah! Toen we op een gegeven moment tegelijk wakker waren moesten we ook wel lachen om hoe we ons voelden, zo’n gevolg van zo’n kleine prik! Ik stond wel wat te zwaaien op mijn benen bij het opstaan, maar dat trok snel bij toen ik eenmaal iets gegeten had – waar ik helemaal geen trek in had trouwens. Vandaar de tip om goed te eten de avond ervoor, want je kon daar de volgende ochtend weleens helemaal geen zin in hebben? De rest van de dag waren we een beetje gammel waar we ons maar niet teveel van hebben aangetrokken, bovendien was het fijner een beetje in beweging te zijn. Danko viel na het middageten in slaap, en later, toen Danko met de vloer bezig was en er dus getimmerd en gezaagd werd deed ik een dutje. In de herrie, blijkbaar was het nodig! Maar we zijn blij dat we ingeënt zijn, hopelijk betekent dat binnenkort ook dat je niet in quarantaine hoeft als je naar Nederland zou reizen!

Verder hadden we vorige week een koude week, met twee keer sneeuw inclusief ruim twintig centimeter sneeuw op dinsdag. Voor Danko kwam het wel goed uit, want dan was het niet te warm terwijl het bedrijf verhuisd moest worden. We hadden een vrachtwagentje gehuurd waarmee de heren stukje bij beetje het hele lab en daarna ook het kantoorgedeelte overgeheveld hebben. Vandaag het laatste beetje en dan kan het nieuwe gebouw ingericht worden. Dat houdt ook in dat ik weer naar het werk kan, dat is dan (behalve een uurtje afgelopen zomer) voor het eerst in meer dan een jaar. Eigenlijk kijk ik er ook wel naar uit al is het me ook prima bevallen om thuis te werken al die tijd!