Voorjaarsvakantie

Heel ongewoon hoefden we toen we twee weken geleden naar Nederland vlogen pas halverwege de middag naar het vliegveld omdat we een erg late vlucht hadden. ’s Ochtends hadden we dus alle tijd om rustig op te staan en zelfs nog een stukje te gaan fietsen – wat heel raar voelde want normaal gesproken zou je op die tijd allang op weg naar Denver moeten zijn. We moesten onze koffers zelfs nog inpakken, waar we vijf minuten voor we weg wilden mee klaar waren, haha! Het is toch wel fijner als je dat de dag van tevoren al meest klaar hebt, al was het maar omdat je dan tenminste het idee hebt dat je op reis gaat want dat hadden we eigenlijk nog helemaal niet.

Toen we de wijk uitreden keken we recht op de rookwolken van alwéér een grasbrand, de derde in twee dagen tijd! Dat is echt heel erg abnormaal en dat gaf nou niet een lekker gevoel, dat dat telkens gebeurt en net wanneer je een poos weg gaat. We hebben het verder maar uit ons hoofd gezet!

We hadden een prima vlucht naar Salt Lake City, en vanaf daar vlogen we met KLM verder naar Amsterdam. We hebben lekker gegeten, fijn geslapen, en Danko was gelukkig vroeg genoeg wakker om de KLM-huisjes niet te missen. Dat zijn schattige huisjes van Delfts blauw die je krijgt als je business class hebt gevlogen – aangeboden door Bols dus je kunt raden wat erin bleek te zitten, haha! Erg fijn namen we de trein naar Oldenzaal waar we Ad en Ria konden omhelzen die ons waren komen ophalen. Het is wel gek als je zo laat aankomt als deze keer, pas halverwege de middag, want voor je het goed en wel in de gaten hebt is de dag dan voorbij.

De volgende dag was de bruiloft van Carolien en Michiel, de reden waarom we naar Nederland waren gekomen. Fijn voor ons begon dat ’s middags zodat we een poging konden doen om goed te slapen en ’s ochtends niet op hoefden te schieten. Al moest dat uiteindelijk toch omdat ik nog even een rondje wilde lopen voor we ons gingen omkleden! ’s Middags zagen we een mooi bruidspaar hun trouwbeloftes doen, deden we ons tegoed aan bruidstaart en een borrel en dat allemaal buiten want het was er erg lekker weer voor. Al heb ik wel even staan bibberen omdat ik per se mijn hesje niet aan wilde op de foto’s want er stond wel een fris windje! Daarna hebben we erg gezellig gegeten en is er later door de liefhebbers goed gebruik gemaakt van de dansvloer en aan het eind van de avond zelfs ook door Ad en ons! Daar waar wij van tevoren gegrapt hadden dat mensen ons maar niet moesten storen of dat ze een taxi moesten bellen als wij in slaap zouden zijn gevallen viel dat nog goed mee en was de avond eigenlijk ineens al voorbij. Eenmaal terug in Denekamp hebben we nog even met Ria en Ad iets gedronken en toen was het echt de hoogste bedtijd toen we er eens in lagen. Het was dus erg fijn dat we op zaterdag niks hoefden, dus ook niet opschieten of een normale dagindeling aanhouden. Het was bijna middag voor we uit bed waren, we hebben de tijd genomen om over ons ontbijt te doen en zijn ’s middags heerlijk samen een rondje wezen fietsen. We hebben heerlijk in het Lutterzand op een terrasje gezeten en appelgebak met slagroom en krentenwegge gegeten als soort van late ‘lunch’. Tussen aanhalingstekens, want toen we terugwaren was het al wel tijd voor avondeten, hahaha!

Op zondag hadden we ’s middags afgesproken met Hetty en Chris, met het idee dat we dan ’s ochtends nog fijn konden gaan hardlopen en fietsen. Dat hebben we ook gedaan, al dan niet wat later dan we van plan waren want de jetlag speelde ons wel parten deze keer. Maar het was fijn om hen ook weer te zien, samen koffie te drinken, een beetje te wandelen en samen warm te eten voordat het alweer tijd was voor ons om terug te rijden naar Denekamp. We spraken ondertussen ook nog wat andere dingen af en dan zie je hup-hup-hup alle dagen zich vullen, maar op maandag hadden we eigenlijk even niks behalve dat er wel even gewerkt moest worden. Wat dat betreft was het dus niet erg dat het een beetje nat en druilerig was die dag! Danko wilde ondanks het weer toch per se wel een rondje fietsen, en ondanks dat ik eigenlijk geen zin had ging ik toch maar mee. En dat was eigenlijk gewoon heel lekker! We hebben heerlijk achter Lattrop door het veld gedwaald omdat we daar in feite de weg niet weten (en tenminste kun je hier over allerlei kleine weggetjes door het veld dwalen!) en erg fijn een lekker stukje gefietst. ’s Avonds zijn we supergezellig uit eten geweest met Carolien en Michiel, waarbij voor we het goed en wel wisten de avond voorbij vloog en het restaurant al twintig minuten gesloten was voor wij eens van tafel opstonden. Echt heel erg tot herhaling vatbaar :-).

De volgende dag hadden we afgesproken met Daan, maar moesten we voordat we weggingen echt eerst even een rondje fietsen om een beetje uit te waaien. Daarna waren we wel iets later dan we gewild hadden in Arnhem, waar we heerlijk eerst koffie gedronken hebben en daarna erg gezellig samen uit eten geweest zijn, met de belofte nog een keer langs te komen voor we weer weg zouden gaan uit Nederland.

De dag erna was het Koningsdag, voor ons de eerste die we in Nederland meegemaakt hebben. Ter ere daarvan aten we een tompoes samen met Ad en Ria (zo onhandig maar wel zo lekker!), wandelden wij samen even een klein stukje, gingen nog even een rondje fietsen en toen was de middag al veel verder om dan ik had gewild, met geen tijd over om ons ergens in het Koningsdaggedruis te storten (lees: op een terrasje te zitten). In plaats daarvan reden we naar Enschede waar we met Marjolein en Nicholas afgesproken hadden en we nog een glaasje oranjebitter geheven hebben voor de gelegenheid, we alsnog heerlijk buiten konden zitten en echt een heel leuke avond gehad hebben. Voor we het wisten was het al tegen tienen! Niet heel goed voor ons voornemen eens een keer vroeg in bed te liggen, maar wel heel goed voor de gezelligheid!

Donderdag was de warmste dag van de week en hadden we bedacht dat we samen met Ad wel een lekker lang stuk wilden gaan fietsen. Zo gezegd, zo gedaan, en we hebben een mooie route door Duitsland gereden. Onderweg hadden we afgesproken met Ria waardoor we gezellig samen even ergens buiten konden zitten om koffie te drinken en ons aan iets lekkers tegoed te doen.

De volgende ochtend ben ik wezen hardlopen terwijl Danko een stuk ging fietsen, en waarna het al ruim middag was voor we eens brood hadden gegeten. We deden een kleine poging om een beetje te winkelen maar dat was helaas geen succes, en ’s avonds zijn we wezen eten bij Rose en Matthijs. Hartstikke gezellig en voor we het wisten was deze avond ook alweer om. Dat mocht allemaal wel wat minder snel gaan wat mij betreft!

Op zaterdag hadden we een klein feestje gepland, voor de leuk en de gezelligheid en als goede manier om allerlei mensen te kunnen zien. En leuk en gezellig was het zeker! De middag was voor mijn gevoel echt zo voorbij, dat ging wel zo snel! Het was een prima gelegenheid om aan het begin van de avond iets van de chinees te bestellen en samen te eten met diegenen die er nog waren, en daarna nog wat verder te kletsen totdat iedereen naar huis was. Ik heb er echt van genoten!

Op zondagmorgen hebben we koffie gedronken met Hetty en Chris die in Denekamp waren blijven overnachten en daarna zijn we nog een rondje wezen fietsen. Tegen de tijd dat we klaar waren om naar Enschede te rijden om nog even een beetje te winkelen was het al wel later op de middag maar alsnog vond ik precies voor sluitingstijd nog de korte broeken waar ik het hardst naar op zoek was. Die avond hebben we Ria en Ad mee uit eten genomen en erg gezellig en erg lekker gegeten en daarna met een omweg naar huis teruggewandeld.

Gisteren was alweer onze laatste volle dag in Nederland, die we nog erg goed gebruikt hebben. Ik begon met een rondje hardlopen terwijl Danko liever ging fietsen, we hadden afgesproken met Daan waar we een stukje mee gewandeld hebben op de Posbank gevolgd door even op een terrasje zitten, en ’s avonds zijn we met Chiel en Sandra uit eten geweest. Daarna nog even iets drinken met Ad en Ria en daarna was het alweer onze laatste nacht in Denekamp.

Vandaag was het dus tijd om in te pakken, en zo ongemerkt kan dat dan toch meer tijd kosten dan je had gedacht. Ik deed mijn handbagage ’s morgens, en aan het begin van de middag zijn we nog een fijn eindje wezen fietsen. Soms weet ik de weg en soms weet Danko de weg en samen kwamen we tot een mooi rondje. Daarna hebben we nog even koffie met gebak gegeten met Ad en Ria want er was nog net iets over van ons feestje, en daarna was het zaak om de rest van de spullen ingepakt te krijgen en nog even samen warm te eten voordat we op weg moesten naar Enschede voor eerst een sneltest en daarna de trein naar Schiphol. Dat moment op het perron als je in moet stappen en de trein gaat vertrekken blijft datgenen waar ik de meeste hekel aan heb, het liefst wilde ik dat we niet hoefden te vertrekken! En als je dan zo terugkijkt dan gingen deze twee weken toch wel heel erg snel!