Restjes corona en een verjaardagsuitje

Waar ik de vorige keer dacht dat we corona achter ons gelaten hadden bleek dat toch niet helemaal het geval. Ook al testte ik ondertussen negatief, ik was dat rare virus blijkbaar toch nog niet kwijt. Dus voerde ik maar een paar rustdagen in, wel een beetje tot mijn frustratie moet ik zeggen. We hadden namelijk een koud weekend (al viel er van de voorspelde regen jammer genoeg maar erg weinig) met wat heerlijk weer geweest zou zijn om buiten hard te lopen. Danko had er een lang weekend van gemaakt door op vrijdag op het grote circuit te gaan motorrijden, ik wandelde in het weekend weer iets meer en daarna vond ik dat voorzichtigjes weer een rondje fietsen wel weer kon. Op de woensdag erna had ik eigenlijk willen hardlopen, maar kwam het erop neer dat ik een uurtje geslapen heb 's middags. Echt, als er iets is dat ik nooit doe! Corona is een raar iets! Danko vloog die dag naar Cleveland voor een meeting. 's Ochtends heen, 's middags een postersessie, de volgende ochtend een praatje en daarna was hij op tijd weer thuis voor het avondeten. Zo kort mogelijk weg alstublieft, haha! Die dag kwam ik wel toe aan een beetje hardlopen en dat had ik in die bijna twee weken gemist zeg! Ik deed ruim minder dan de helft dan ik liep voor corona, in hele kleine intervalletjes en dat was fijn!

Op zaterdag ging Danko een heel eind motorrijden en leek het me vanwege de onvoorspelbare dutjes maar verstandiger niet mee te gaan. Ik ben wel een zo vlak mogelijk rondje wezen fietsen, en 's middags hadden we met Bill en Lori afgesproken wat erg gezellig was. De volgende dag fietste Danko naar Ward en bedachten we daarna wat we nou eigenlijk precies wilden wat betreft kastjes in ons washok. Jaja, eindelijk! We hadden daarna eigenlijk wel direct naar de bouwmarkt gewild om ze dan ook te bestellen maar er bleek op die dag niemand aan het werk op die afdeling. Aan het eind van de middag hadden we met Chelsea en Sergio afgesproken, dat was ook voor het eerst in tijden! Gelukkig was het na een flinke bui afgekoeld zodat we buiten konden zitten en buiten konden eten (wat een luxe als je geen muggen in de tuin hebt!) en was het erg leuk elkaar weer eens te zien.

Vanwege Independence Day hadden we een lang weekend, waar Danko goed gebruik van maakte door met de motor naar het grote circuit te gaan. Wat erg heet geweest was blijkbaar, zevenendertig graden is gewoon veel te warm voor wat dan ook! Ik ben thuis fijn een beetje langer wezen hardlopen, in de koele kelder :-). Nou kocht ik mijn loopband met het idee dat ik dan ook als het 's winters sneeuwt toch kan lopen, maar ik heb al wel in de gaten dat-'ie in de zomer nog het meeste gebruikt gaat worden! 's Middags wilde ik ook nog iets gaan doen en dus reed ik de bergen in om in de minder hete temperaturen van de Peak to Peak een beetje te gaan wandelen. Nou, minder heet was het er zeker, want toen ik aankwam bij het paadje dat ik had willen nemen was er een enorme plensbui gecombineerd met onweer, was het ook ineens ook nog maar tien graden, en kon ik vrij onverrichterzake weer naar huis. Dat was wel jammer! Danko kwam op het idee om 's avonds uit eten te gaan, en dat vond ik zeker een goed idee. Gevolgd door een ijsje, en niet door vuurwerk want we hadden niet zo'n zin om daar een half uur op te moeten wachten met een volgende regenbui in aantocht. (En vuurwerk middenin de zomer als het nog niet goed donker is in plaats van met Oud en Nieuw vinden we ook altijd nog een beetje gek.)

Na een korte werkweek dachten we op vrijdagmiddag nog een poging te doen om kastjes te bestellen, maar was de persoon op de 'designafdeling' zoals ze dat noemen net aan het eind van haar dienst, en dus maakten we een afspraak om later terug te komen.

In het weekend was het vervolgens gewoon oncomfortabel heet. Lichaamstemperatuur maar dan buiten, pfff. Danko is 's ochtends nog naar Ward gefietst en zei dat hij bij het omlaag fietsen ongeveer een muur van hitte tegen kwam. Ik ben fijn in de kelder wezen hardlopen, en daarna bakte ik een mini-appeltaartje voor Danko's verjaardag. Daarna wilden we eigenlijk nog wel iets gaan doen, alleen stond dat taartje dus in de oven waardoor we niet weg konden en konden we niet bedenken wat dat 'iets' dan moest zijn, haha!

De volgende dag begonnen we met cadeautjes, telefoontjes, en nadat we even brood gegeten hadden pakten we de helft van het taartje en geklopte slagroom in en gingen de bergen in. Het werd nog een dag hartstikke heet en daar wilden we graag aan ontsnappen!

We zijn via Boulder naar Nederland gereden, van daar over de Peak to Peak naar de snelweg, over de Loveland Pass, waarna we in Silverthorne gestopt zijn voor koffie en gebak bij wat ooit een Starbucks was (het lijkt een uitstervend iets zou ik nog zeggen), waar ze een overdekt terrasje hebben en we fijn even buiten konden zitten. Mmmm dat ging er wel in! Wij hadden lekker Nederlandse appeltaart en de rest van de mensen niet zeg maar, hahaha! Net toen we wilden vertrekken begon het te regenen. Op de radar leek het droog te zijn in de buurt van Copper, maar toen we daar waren (met het idee even een stukje te gaan wandelen) was het dat allesbehalve. Dus reden we verder richting Leadville, door de grootste onweers- en stortbui die we in tijden gezien hebben. Wat een regen! Zo erg dat je maar beter wat langzamer kon gaan rijden om nog een beetje te zien waar de weg was. In de buurt van Leadville was er ondanks de regen brand ontstaan doordat de bliksem ergens in het bos was ingeslagen. Fijn dat het daar nog steeds regende, maar ik heb wel even 911 gebeld. Dat was ook voor het eerst! En blijkbaar waren er na mij nog twee mensen met dezelfde melding geweest. Je kunt niet voorzichtig genoeg zijn daarmee weten we ondertussen.

In Leadville regende het nog steeds, en reden we dus maar door richting Vail. En in de buurt van Red Cliff werd het dan eindelijk droog, gelukkig! Eenmaal in Vail hebben we een stukje over het paadje langs de rivier gelopen, wat een stuk korter was dan in mijn herinnering van toen ik nog niet zoveel wandelde, grappig! Daarna hebben we ons heerlijk tegoed gedaan aan schnitzel met apfelstrudel als toetje, voor we via de snelste weg weer naar huis gereden zijn. Dat was een leuk uitje en een leuke manier om Danko's verjaardag te vieren!