We kwamen iets eerder :-)

Halverwege juli deden we eindelijk iets dat we al jaren geleden bedacht hadden, en wat er telkens maar weer niet van kwam, want we gingen naar een Nederlandse meet-up borrel! Zo begin 2020 bedachten we dat het toch wel leuk zou zijn om ons onder de in Colorado wonende Nederlanders te begeven, en toen kwam corona en kwam daar niks van terecht. En daarna was het bijna zonder uitzondering zo dat er een borrel of ander iets georganiseerd werd net als wij niet thuis waren of op het punt stonden om te vertrekken. Maar nu kwam het er dan eindelijk van! We zijn 's middags naar een bar in Louisville gereden waar we zo aan konden schuiven bij de mensen die er al waren, en daarna liepen de gesprekken vanzelf, zo gezellig! En het is een kleine wereld zeg. Eén iemand, die ook aan de UT gestudeerd heeft vroeg of wij vrienden van hem kenden, waarvan de man het hoofd van Danko's vakgroep geweest was. En iemand anders bleek bij ons in de wijk gewoond te hebben, en wel bijna naast onze vroegere buren nadat zijn een paar straten verderop verhuisd waren. Grappig!

We waren niet de laatsten die kwamen, en we hadden allebei een stel aan zien sluiten waarvan zij een motorbroek droeg en hij een Ducati-t-shirt. We kwamen met hen aan de praat, en toen we tegen zevenen ongeveer de enigen waren die nog over waren werd er gevraagd of we misschien maar ergens iets moesten gaan eten. In plaats daarvan hebben wij hen uitgenodigd om bij ons te komen eten, en was het tegen tienen voordat zij vonden dat ze misschien maar eens naar huis moesten gaan. Dat was zó gezellig, zowel de borrel als het samen eten en nog verder kletsen! Ik zei al, ook al is een volgende borrel helemaal in Zuid-Denver dat ik er dan nog met alle plezier naartoe rijd! En we hebben natuurlijk telefoonnummers uitgewisseld zodat we een keer samen kunnen gaan motorrijden :-).

De volgende dag is Danko een stuk wezen mountainbiken in de buurt van het Loveland skigebied en heb ik mijn slimme fiets weer eens aangezwengeld om een klein stukje te fietsen. Leuk over kleine weggetjes door Frankrijk in plaats van in de hitte buiten! Want heet was het wel voor een aantal dagen! (En dan 'viel dat nog mee' vergeleken met sommige temperaturen in Europa!)

De week was druk met erg veel proposalwerk, maar ook het goede nieuws dat we er één toegewezen hadden gekregen, waarvoor we voor we naar het werk gingen even langs een slijterij zijn geweest om een fles bubbels te kopen zodat we dat even konden vieren op het werk. Dat was gezellig!

Het weekend erna was voor Danko vooral erg druk met veel werk dat nog gedaan moest worden voordat dit laatste proposal op de maandag erna eindelijk ingediend kon worden. Hèhè, we waren blij dat dat de deur uit was! Op die manier was het voor we het wisten al eind juli, en sprak ik met Sara en Chelsea af om in het weekend naar de Barbie-film te gaan. Danko wilde absoluut niet mee (net als de andere heren), haha! En die film was zoveel meer dan 'alleen maar' roze, en ik vond ‘m geweldig. Op maandag ging ik met Michelle koffiedrinken, hartstikke gezellig :-), en daarna was die week eigenlijk zo weer om.

Voor het weekend hadden we bedacht dat we op zaterdag wel weer eens een stuk konden gaan motorrijden. Het zou een stuk koeler zijn en dat was daar ideaal weer voor! We hebben brood gesmeerd en zijn aan het eind van de ochtend vertrokken, met de eerste stop in Black Hawk om even ergens boterhammen te eten. We konden mooi even in een klein parkje zitten waar we wel vaker even gestopt zijn tussen de middag, en daarna zijn we verder gereden richting Idaho Springs. Danko had bedacht dat we de Guanella Pass wel konden rijden maar we hebben uiteindelijk de afslag richting Mount Evans genomen omdat we geen zin hadden langer op de snelweg te blijven. Bij Echo Lake zijn we even gestopt om even een beetje water te drinken en vroegen we ons af of we die berg ook op wilden rijden. Met het risico van langzaam-rijdend verkeer wat je misschien niet goed in kunt halen en dus bleven we liever op de weg richting Squaw Pass. En maar goed ook, want daar was het bovenop al wel frisjes, dus bovenop Mount Evans zouden we het wel koud hebben gekregen! We zijn die pas overgereden en toen weer terug richting Idaho Springs voor koffie. Alleen was de Starbucks daar dicht. De koffie kwam uiteindelijk in Black Hawk, en net toen we lekker zaten en dachten mooi even de tijd te kunnen nemen zag Danko een flinke regenbui aankomen op de radar. We zijn maar snel vertrokken om die voor te kunnen blijven, helemaal omdat het mij gelukt was niet alleen mijn rijbewijs, maar ook mijn regenjas te vergeten mee te nemen die morgen.. oeps! Gelukkig hielden we het zo goed als droog, en waren we aan het begin van de avond weer thuis na een leuk dagje weg!

De volgende dag was het nog koeler, maar dertien graden ’s morgens (!) en ben ik heerlijk buiten wezen hardlopen. Daar is het anders in de zomer echt véél te warm voor, en dit kwam helemaal goed uit omdat de vering in mijn loopband het de week ervoor begeven had. Danko was ondertussen in het koelere weer naar Ward gefietst wat ook erg goed was bevallen. Zo jammer dat we dat weer maar voor even hadden, want het is zoveel fijner als het niet zo ontzettend warm is!

Aan het eind van de middag hebben we nog iets gedronken met Bill, wat we een uurtje van tevoren bedacht hadden en wat erg gezellig was.

En daarna was het een beetje een drukke week, met nog van alles te doen voordat we naar Nederland zouden vertrekken. Wat moet er nog van tevoren, wat moet er mee, her en der wat afspraken, en ik bestelde tussendoor ook even wat nieuwe onderdeeltjes voor mijn loopband waarvan wij dachten dat dat het enige kon zijn dat misschien niet meer goed werkte. Dat pakje was er twee dagen later al, Danko bedacht een veel snellere manier om dat te vervangen dan zoals officieel moet ongeveer het hele apparaat uit elkaar te halen, en daarna liep het weer als vanouds fijn. Daar was ik erg blij mee!

Daarna was het op vrijdag de dag voor vertrek, en bracht ik aan het eind van de ochtend Danko weg om de huurauto op te halen om de volgende dag mee naar het vliegveld te rijden (want op die manier zit je niet met parkeerkosten). Hij kwam er aan het eind van de middag mee thuis en zei dat ik maar eens moest komen kijken.. Stond er een monsterlijk grote pick-up op de oprit, de enige optie die er was geweest, en wat je dus kunt hebben als je enkele uren later dan gepland én op de verkeerde locatie je ‘auto’ gaat halen, hahaha!! We hebben ’s avonds een grote ontploffing aan spullen in koffers gepakt, en daarna konden we op zaterdagmorgen iets later dan gepland vertrekken. Onze eerste vlucht had namelijk vertraging – dan had ik ook nog wel een uurtje langer kunnen slapen, maar nu kon ik nog even (wel met de Franse slag) met de stofzuiger door het huis. Daarna vlogen we via New York naar Amsterdam, fijn met een KLM-vlucht :-). Er was totaal niemand bij de douane (dat hadden we nog niet eerder zo gezien!), we hebben even ontbeten op ons gewoonlijke plekje (je weet dat je veel reist als je gewoonlijke plekjes op vliegvelden hebt!) en daarna zijn we naar Denekamp gereden. En daar keek ik wel zo naar uit!

Oorspronkelijk zouden we namelijk volgende week pas vertrekken, wat we op een gegeven moment naar voren geschoven hebben omdat dat toen nodig leek – en waarbij we onze kans waargenomen hebben om een klein leugentje te vertellen over wanneer we dan aan zouden komen. We zeiden woensdag, terwijl we stiekempjes de dag voor Ria haar verjaardag al zouden landen. Natuurlijk had ik me voor mijn gevoel ongeveer direct al versproken aan de telefoon, maar gelukkig hadden ze niks in de gaten gehad en was het de grootste verrassing toen wij er ineens bleken te zijn! Er is niks beters dan zoiets te doen!

Ria had besloten haar verjaardag al op zondag te vieren, dus kwam het extra goed uit dat we de dag van tevoren aankwamen, en het was hartstikke leuk om dan een heel terras vol familie en vrienden en buren ook direct te zien. Dat was zo leuk en gezellig! Toen iedereen weg was en we nog wel graag warm wilden eten zijn we ’s avonds nog even uit eten geweest, en daarna was het voor ons echt de hoogste bedtijd.

Gisteren vielen we vroeg uit bed, we waren zelfs het eerste op, en dat op de eerste ochtend, haha! Ik ben heerlijk een stuk wezen hardlopen toen het nog lekker koel was ’s ochtends, en daarna was er heel gezellig nog iets meer verjaardagsbezoek. Danko is aan het begin van de middag wezen fietsen, en ik kon Carolien verrassen die ook totaal niet verwacht had mij te zien. Zo leuk! Michiel kwam op de fiets en dus wat later, min of meer tegelijk met Danko, dat was toch grappig geweest als zij elkaar onderweg tegengekomen waren! We hebben een hele poos gezellig samen buiten gezeten, en daarna wilde Ria eten gaan koken. Wij vonden van niet en we zijn nog een keer gezellig met elkaar uit eten geweest. Dat waren twee leuke dagen!

Vanmorgen heb ik een beetje uitgeslapen, blijkbaar was het nodig. En na een langzame ochtend zijn we uiteindelijk vanmiddag een stukje wezen fietsen. Of beter gezegd, rondpruttelen, want ik kwam totaal niet op gang! Gelukkig maar dat er zoveel plekjes zijn waar je leuk even kunt zitten om koffie te drinken en een beetje bij te komen, hahaha! Nu nog eventjes een beetje aan het werk en dan is het tijd voor een spelletje Carcassonne!