Feestjes en keukenkastjes

Met iets minder drukte op het werk deden we drie weken geleden eindelijk iets dat we al zo lang op het te doen-lijstje hadden staan: we bedachten eens wat we eigenlijk met de keuken wilden qua nieuwe keukenkastjes. En daar waren we, na het eten, vanaf de bank, in twintig minuutjes mee klaar – dat hadden we dus niet zolang uit hoeven te stellen, hahaha! Gedeeltelijk vervangen we gewoon wat er al is, want we gaan de inrichting niet veranderen, en verder waren we het erg eens dat we graag laden willen voor de onderste kastjes, in plaats van kastjes met deurtjes waar je dan op je knieën voor moet gaan zitten als je achterin het kastje moet zijn. Globaal wisten we dus wel wat we wilden, met een paar speciale dingetjes als een la voor de vuilnisbak, iets voor pannen, kruiden en bestek en verder graag zo min mogelijk fratsen om het zo maar te zeggen. En dan was het afwachten tot onze afspraak bij de bouwmarkt om met iemand daar een daadwerkelijk ontwerp te maken, waar erg fijn de week erna al direct kon. Gelukkig was daar geen wachttijd voor want dat was de vorige keer anders!

Ik heb die week ook weer heerlijk een paar keer hardgelopen, met als leuke bonus om dan achteraf te ontdekken dat ik (veel) sneller gelopen had dan ik in de gaten had terwijl ik het deed. Dat is toch leuk! Danko schuurde verder aan de ramen en het raamkozijn, en het weer werkte goed mee door nog lekker warm te blijven. Er waren een paar dagen waarvoor er kou en zelfs sneeuw op de voorspelling stond maar dat schoof telkens weer een dag verder op waardoor we hoopten dat we het niet zouden zien.

In het weekend hadden we niet echt plannen behalve de gewoonlijke dingen, lekker een beetje hardlopen en fietsen, ik ruimde eens alle nog op te ruimen dingen op mijn bureau op, en Danko zette het kozijn buiten in de grondverf. Wat een verbetering, zowel aan de staat van het kozijn als dat het nu wit is, ook al is dat 'alleen maar' grondverf!

Twee weken geleden hadden we op dinsdag de 'zakennetwerkreceptie' vanuit het consulaat. We hebben maar eens opgezocht wat 'business casual' nou eigenlijk in hield, en zijn die middag ruim op tijd vertrokken om niet net in een file terecht te komen (want hoe dan ook staat er altijd wel ergens file als je in het centrum van Denver moet zijn, en zeker aan het eind van de middag). We waren keurig op tijd, werden welkom geheten door de erg aardige consul die vanuit Californië een paar dagen in Denver was, en daarna was het gewoon een erg gezellige avond! Met nog even een officiële toespraak, en we hebben ons weer verwonderd wat voor raakpunten je met mensen kunt hebben: er was zowaar nóg iemand die van Daan wiskunde had gehad; er was iemand waarvan de hele familie in Denekamp woont, en de eigenaresse van de Nederlandse winkel in Denver komt ook uit Twente (we hoorden het van elkaar :-)). We hebben weer meer leuke mensen ontmoet, en na afloop zijn we met een paar ervan erg gezellig ergens wezen eten omdat het daar allang tijd voor was en we allemaal wel trek hadden. Zo leuk!

Op vrijdagmiddag hadden we onze afspraak bij de bouwmarkt voor de keukenkastjes, waarvoor we de avond ervoor maar eens even opgezocht hebben wat voor apparatuur we ooit ook alweer uitgezocht hadden, want die maten moet je dan natuurlijk wel weten. Na twee uurtjes had onze 'designer' alles in de ontwerpsoftware staan qua kastjes en kon je dat in 3D zien, dat wordt mooi! Met het bijkomende voordeel dat de levertijd maar vijf tot zeven weken is en niet ruim drie maanden zoals de vorige keer, dat was een leuke meevaller.

En daarna bleek de winter er toch echt, en echt snel, aan te komen. Het was letterlijk een paar dagen herfstachtig weer (zelfs met mist!), en sommige bomen lieten in die paar dagen in recordtijd al hun blad vallen. Danko had al snel de sprinklers uitgeblazen, zette winterbanden onder de auto's en op de avond voordat het echt koud zou worden schroefden we de ramen weer op hun plaats en daarna kwam het winterse weer. De volgende dag sneeuwde het bij het opstaan en heb ik mijn loopband maar weer eens afgestoft en heerlijk een flink stuk gelopen, dertien kilometer! Dat was het verste ooit en dat ging lekker en best makkelijk :-). En dat ik harder loop dan eerst kon ik nu ook mooi zien, want ik moest het apparaat een mijl per uur harder zetten dan eerst! 's Middags heb ik een schaal hapjes gemaakt, en daarmee gingen we op weg naar een verrassingsfeestje voor Leen. Claudia had gezorgd dat hij niet thuis zou zijn, en had gevraagd of iedereen in hippiestijl wilde komen, en we kwamen net een beetje aan de late kant, want Leen was alweer thuis en zijn aanhanger met soort-van-quad in de garage aan het manoeuvreren toen we aan kwamen rijden. Hè! We hebben Claudia maar even gebeld, die zei dat Leen al van het feestje wist en we dus gewoon naar binnen konden komen (want anders hadden we even gewacht). We hebben even gedag gezegd toen we naar binnen liepen, waarbij hij zei dat we toch pas morgen zouden komen (want hij dacht dat hij voor zondag mensen had uitgenodigd), en toen hij uiteindelijk ook binnenkwam bleek dat hij alsnog niks in de gaten gehad had, want hij was hartstikke verbaasd een huis vol mensen aan te treffen! Haha, zo leuk! En het was hartstikke gezellig!

We hadden helemaal niet uitgekeken naar de eerste sneeuw, en al helemaal niet naar direct ruim tien centimeter, maar zo'n weekend waarin je niks hoeft omdat het buiten toch koud is dat had eigenlijk ook wel wat. Perfect weer om proposals te schrijven zei Danko, en ik dacht op zondag een ritje op mijn slimme fiets te gaan maken. Tot mijn frustratie uiteindelijk, want het programma crashte, batterijtjes in de fiets bleken leeg, en ik was langer bezig met uitvinden waarom het niet goed werkte dan met fietsen (gelukkig heb ik ondertussen een manier gevonden waardoor het weer net zo werkt als eerst en ik weer heerlijk overal ter wereld stukjes kan fietsen). Nou ja, ik had nog wat bewogen en we konden daarna alsnog leuk een spelletje spelen samen.

Vorige week vergaten we min of meer dat het Halloween was op dinsdag, gingen we qua temperatuur weer richting de twintig graden, en hadden we op donderdag een afspraak om de laatste dingetjes voor de keuken vast te leggen. Het was ons idee geweest om ze dan ook te bestellen, maar het leek er even op alsof we überhaupt niet eens zo ver konden komen. Voor de afzuiging hebben we voor zo'n apparaat gekozen dat achter de kookplaat omhoog komt om af te zuigen in plaats van een afzuigkap omdat de afzuiging nu ook op die manier gaat (of ging, want dat doet het al tijden niet meer). Alleen past zo'n ding niet in een standaardmaat keukenkastje, en het was even een gezoek voor degene die ons hielp om dat toch voor elkaar te krijgen. Wat gelukkig gelukt is, want daar zagen we de boel wel even in duigen vallen! Vervolgens ging Danko thuis eens alles nameten en kwamen we toch nog weer op wat andere ideeën. Gedeeltelijk ingegeven door de prijzen van sommige kastjes (hoekkastjes om alle ruimte onder het aanrecht optimaal te benutten bleken vier keer (!!) zo duur als een gewoon kastje, wat letterlijk duizenden dollars zou schelen als je die niet zou hebben, en qua ruimte hebben we ze niet nodig!) en gedeeltelijk ingegeven door het meetlint in combinatie met dat inches ons toch echt nog steeds niks zeggen (oftwel, de beoogde kookplaat kon ook een maat kleiner, waardoor het veel minder moeite was om die met de afzuiging in een kastje te passen). Op die manier was het al snel vrijdag! Ik ben gezellig met Michelle wezen koffiedrinken, Danko maakte gebruik van het lekkere weer door 's middags een stukje te gaan fietsen en toen was de week alweer om.

Voor het weekend hadden we niet per se speciale plannen, we hebben een beetje gesport, eens wat in huis opgeruimd, nog eens alles in de keuken nagemeten en gistermiddag zijn we de laatste aanpassingen aan het ontwerp gaan laten doen en hebben we de kastjes besteld :-). Als we geluk hebben komt het eind december, en anders is begin januari ook prima. Het gaat nog even een klus worden om daadwerkelijk de keuken te vervangen maar we kijken er wel naar uit!