Meer motorrijden

Het laatste weekend van juni begon ik met het uitlezen van een boek in plaats van 's ochtends hard te lopen, want daar had ik me zowaar van bedacht het een weekje over te slaan. En dat was ook een fijne manier om het weekend mee te beginnen! We keken eens wat MotoGP, en 's middags zijn we zelf een stukje gaan motorrijden, via Ward naar Estes Park om daar koffie en thee te drinken en dan weer naar huis. Ad had nog om een foto gevraagd maar we kwamen er opnieuw achter dat het uitzicht vanaf de Starbucks daar niet erg bijzonder is, dus er is geen beeldmateriaal, haha! Maar we hebben wel leuk gereden, en ons afgevraagd waar 'alle andere mensen' waren, want er was onderweg bijna geen verkeer (erg fijn!), en dat midden in de zomer!

En wat deden we de volgende ochtend, waar we van tevoren gezegd hadden dat we het met het fietsen letterlijk hogerop wilden zoeken? Het was die dag niet zo warm, we hadden geen zin om eerst met de auto ergens naartoe te moeten rijden, en dus fietsten we alsnog ons gewoonlijke ritje naar Jamestown. Niet is onveranderlijker dan de mens? Hahaha!

De week erna was kort, want we hadden op donderdag vrij vanwege Independence Day, en besloten dan de vrijdag erna ook vrij te nemen, want waarom niet. Waarna we ons prompt afvroegen wat we dan met al die dagen zouden doen, hahaha! Met zoveel vrije tijd was er in ieder geval het voornemen om op zondag dan inderdaad ergens anders te gaan fietsen. We begonnen het extra lange weekend in ieder geval met fietsen, Danko een flink eind, via Jamestown naar Lyons en weer naar huis, en ik pruttelde een rondje door Boulder, inclusief langs ons oude huis wat je ongeveer niet meer kunt zien omdat ze de 'leuke kleine boompjes' die ze er toen het nieuw was voor gepoot hebben nooit hebben gesnoeid en die ondertussen flink gegroeid zijn. 's Middags ben ik even wezen boodschappen doen terwijl Danko een stuk met Anne is wezen motorrijden, en 's avonds hebben we gezellig met z'n drieën een poos buiten gezeten (tot we naar binnen gejaagd werden door de muggen) en daarna samen gegeten. Dat was leuk!

Voor vrijdag hadden we motorrijdplannen gemaakt. Met zoveel dagen vrij hadden we mooi de tijd om een heel stuk te gaan rijden en dat hebben we dan ook gedaan! Danko had een route bedacht die we uiteindelijk in de tegenovergestelde richting gereden hebben. Het was die dag een stuk frisser waardoor we niet als eerste een hoge pas over wilden rijden want dan zou het bovenop nog weleens erg fris kunnen zijn. En zo reden we via Conifer naar Woodland Park, over erg rustige wegen toen we Denver eenmaal achter ons gelaten hadden. We hadden onderweg graag ergens willen picknicken maar we konden toen we het wel tijd vonden om te eten nergens een mooi plekje in de schaduw vinden (het helpt daarbij niet dat er in dat gebied bosbranden zijn geweest waardoor er niet overal meer schaduw te vinden is), en toen we toevallig langs een officiële picknickplek kwamen moest je daar toegang voor betalen. Daar hadden we geen zin in en uiteindelijk hebben we in Woodland Park op het terras bij de Starbucks onze boterhammen gegeten. We konden het ondertussen flink zien betrekken rond Pikes Peak, goed dat we vanaf dat moment weer naar het noorden reden en behalve een paar spetters tijdens het eten geen regen hebben gehad! Danko had vanaf Lake George de weg door Tarryall gevonden, een leuke weg door een mooi gebied die we ongeveer voor onszelf hadden. Luxe! We zijn over de Guanella Pass naar Georgetown gereden, met onderweg toch maar even onze stuurverwarming aan want het was nog frisjes bovenop! Eenmaal weer bij de snelweg begon ik wel te voelen dat we al een flinke toch gemaakt hadden. Ik was even vergeten hoeveel trek je krijgt van motorrijden, en hoe klaar je bent om thuis te zijn aan het eind, hahaha! We zijn alsnog via de Peak to Peak naar huis gereden zodat we niet in de stad door het verkeer zouden hoeven, waar we eerst heerlijk even op het terras zijn gaan zitten. Dat was een fijne dag motorrijden!

Ik ben de zaterdag begonnen met een stuk hardlopen, net als de woensdag ervoor, en ik had het gemist! Het paste net in de ochtend, want we wilden om half twaalf weg om op tijd bij de bar in Denver te zijn waar de Nederlandse groep voetbal ging kijken. We waren ruim op tijd om nog te kunnen zitten en deze wedstrijd was een stuk spannender dan die tegen Frankrijk! Er was een bingo gemaakt om te spelen tijdens de wedstrijd, dat was een leuke toevoeging, en iedereen was erg blij toen de beide doelpunten gemaakt werden! 's Avonds hadden we allebei het gevoel dat het zondag was, maar dat was pas een dag later. Lange weekenden zijn fijn! Ik ben 's ochtends naar Jamestown gefietst terwijl Danko met de motor naar het kleine circuitje ging, en we hebben de dag en het weekend afgesloten met wat MotoGP.

De volgende ochtend deed ik een vreemde ontdekking. Ik had op dinsdag een tandartsafspraak en bedacht me dat ik daar helemaal geen herinnering voor had gehad. Maar eens bellen: telefoonnummer buiten dienst. Maar eens googlen: daar stond 'tijdelijk gesloten', en toen ik er dan maar langs ben gereden op weg terug van de krachttraining was de praktijk leeg en hing er een briefje op de deur van de tandartspraktijk ernaast dat zij geen nadere informatie hadden. Erg jammer, want we waren net zo tevreden met deze man! Maar dat kan dus, dat de tandarts failliet gaat omdat de verzekering niet genoeg uitbetaalt om de kosten te dekken..

Het enige goede aan deze rare ontdekking was dat ik Michelle gesmst heb of ze misschien de volgende dag tijd had om koffie te drinken omdat ik ineens meer tijd had dan ik had gedacht en dat had ze! Leuk dat we elkaar toch nog even konden zien!

En op woensdag was Danko jarig! We begonnen de dag met cadeautjes - tenminste ik, Danko was al lang en breed op - en verjaardagstelefoontjes, en 's middags was er de halve finale van het EK voetbal. In eerste instantie had Danko geen tijd, maar hij verzette zijn videovergadering en zo konden we toch met z'n tweeën in Nederlands gezelschap voetbal gaan kijken in Denver :-). Dat was weer zo gezellig! Wel erg jammer dat we het van Engeland verloren, waarna ik dacht dat ik dan de volgende zaterdag de troostfinale wel wilde gaan kijken, alleen bleek die er niet te zijn. Na het voetbal gingen we via de supermarkt voor iets om te trakteren naar het werk, en 's avonds heb ik Danko mee uit eten genomen. Hij koos sushi, wat we al in tijden niet hadden gegeten, dat was lekker! Gevolgd door een wandelingetje over Pearl Street en een ijsje voor de liefhebber.

Afgelopen weekend had Danko op zaterdag al om negen 's ochtends met Leen afgesproken om een stuk te gaan motorrijden. Claudia kwam ook mee, maar ik had de dag ervoor bedacht dat ik liever wilde hardlopen 's morgens. Alleen kwam de ochtend en toen wilde ik toch ook wel graag motorrijden, alleen paste dat dus niet allebei in de dag, haha! Ik besloot de heren dan 's middags wel tegemoet te rijden, en we spraken af in Estes Park voor ergens aan het eind van de middag. Ik dacht dus alle tijd te hebben, totdat Danko mij belde of ik zijn berichtjes gezien had. Nee, want soms maakt mijn telefoon dan geen geluid (grrr). Zijn motor wilde na een stop in Breckenridge niet starten en dus hadden ze ergens startkabels vandaan gehaald, maar daar was het wel te laat door geworden om nog helemaal door het National Park naar Estes Park te rijden. Of we elkaar dan in Black Hawk konden ontmoeten. Jawel, maar dan moest ik wel direct vertrekken, geen tijd om thee te drinken zoals ik gedacht had! En het was me warm.. zevenendertig graden die dag, dus ik was erg blij toen ik eenmaal op de Peak to Peak reed waar het iets minder warm was! Eenmaal in Black Hawk was ik een beetje verrast dat ik daar als eerste was, en toen zag ik meer berichtjes. Danko's motor was er in Silver Plume helemaal mee opgehouden (als de accu de geest geeft doet alle elektronica en dus de motor het ook niet meer), of ik daarheen kon rijden. Leen en Claudia waren ondertussen op weg naar Golden om daar een nieuwe accu die Danko had opgespoord te gaan kopen, maar als dat het probleem niet op zou lossen dan konden we in ieder geval samen op mijn motor weer thuis komen. Liever niet, want dat is nou niet de meest comfortabele motor voor een passagier! Gelukkig was het niet nodig, want met een nieuwe accu startte de motor weer en zijn we maar via de snelste weg naar huis gereden. En hoe verder je dan afdaalt, hoe warmer het wordt, tot het voelt alsof je in een soepje rijdt en het niet al teveel warmer moet worden omdat je dan uit je motorkleding wegsmelt, hahaha! We hadden Claudia en Leen uitgenodigd om mee te eten, en daarvoor was het erg handig dat ik 's middags al wat dingen voorbereid had want zo konden we iets sneller aan tafel. Dat was gezellig, ook al liep het allemaal iets anders dan we gedacht hadden!

Zondag was nog zo'n warme dag en hoewel het 's morgens even nog leek dat we wel vanaf huis konden fietsen was het daar echt veel te warm voor toen de zon achter de bewolking vandaan kwam. En dus gingen we nu echt op pad om hoger in de bergen te fietsen, na al die weken dat we dat al gezegd hadden. Danko had bedacht dat we wel vanuit Estes Park het National Park in konden fietsen, hopelijk tot helemaal bovenaan, en omdat je tegenwoordig voor twee uur 's middags een reservering nodig hebt om het park in te mogen zorgden we dat we er tegen die tijd waren. Alleen bleek het toen niet alleen maar bewolkt (zoals voorspeld) maar kon je een flink front regenbuien aan zien komen op de radar, en was fietsen niet een goed idee. Goed.. we zijn dan maar een stukje terug richting huis gereden, met het idee dat we dan vanuit Allenspark wel een stuk langs de Peak to Peak konden fietsen. Met de optie om naar huis te fietsen en dan later de auto wel op te halen als de regen achter ons aan zou komen. Omdat die weg eigenlijk saai fietsen is en we geen zin hadden hetzelfde stuk weer terug te rijden besloten we om ook zonder regen naar huis te rijden. Alhoewel, zonder regen.. Net voor Ward begon het van die hele dikke druppels te spetteren, en ik was blij dat dat ophield zodra we aan de afdaling begonnen want mijn nieuwe fiets had nog geen regen gezien en dat wilde ik erg graag zo houden! Alleen bleek de bui onder ons te hangen en zijn we nog een paar keer natgeregend voordat we thuis waren. In ieder geval koelde het er iets van af! Daarna was Danko zo lief om de fietsen schoon te maken en zijn we met de Porsche de auto op wezen halen. We hebben heel wat meer tijd in de auto gezeten dan we gedacht hadden, maar in ieder geval hebben we nog wel een stuk weten te fietsen!