Dat was even wennen

Na een ietwat vertraagde vlucht via Parijs waren we twee weken geleden aan het eind van de middag weer thuis. Ik heb altijd het gevoel dat we twee parallelle sporen hebben, eentje in Nederland en eentje in Colorado, en het van spoor wisselen dat wilde niet zo deze keer. Het was daarom in het weekend wel weer even wennen om weer 'thuis' te zijn. Normaal gesproken ga ik meestal hardlopen op zaterdagmorgen, maar nu had ik er totaal geen zin in om dat (vanwege de temperatuur) binnen op de loopband te doen nadat ik in Nederland nog zo fijn over het Singraven had gelopen, en het hier veel warmer was met bijna geen schaduw. Überhaupt had ik niet zoveel zin in wat dan ook en al helemaal niet in mijn eentje, dit was even een gevalletje van heimwee. We zijn dus op zaterdagmorgen samen naar Jamestown gefietst, een beetje tot mijn frustratie, haha, ahum! We hadden mijn Nederlandse fiets precies opgemeten (want daar zit ik erg lekker op) en mijn fiets hier zoveel mogelijk hetzelfde afgesteld, en alsnog zat het niet fijn die dag. Danko vergeleek het ook eens met mijn oude fiets, veranderde nog iets, en toen was het al heel wat beter toen we op zondag samen naar Ward gereden zijn. Ik had nog steeds geen zin om binnen hard te lopen, maar dit was fijn om samen te doen! 's Middags hadden we met Chelsea en Sergio afgesproken, en alweer was het tijden geleden dat we elkaar gezien hadden. Hoe dan ook lukt het soms niet zo goed met ons wederzijdse voornemen om dat vaker te doen! En daarna was er voor het eerst in een flink aantal weken weer een gewone werkweek. Heerlijk voor mij begon die met krachttraining op maandagmorgen zodat ik niet rechtstreeks met mijn neus in het werk viel, en daarna ging die week erg snel.

Op woensdag was het zowaar bewolkt en fris in de ochtend, wat ik nog niet erg in de gaten had bij het opstaan, maar waarvan Danko zei dat dat toch een mooie temperatuur was om bij hard te lopen. Zeker! Ik gooide mijn plan dus een beetje om en ben voor het ontbijt heerlijk een rondje om het Boulder Reservoir wezen lopen. Ik wilde niet vanaf huis om de steilere heuveltjes daar nog even te vermijden, en dit rondje ga ik nog wel vaker willen doen!

Het weekend ben ik dus begonnen met hetzelfde rondje hardlopen! Ik was blij dat we erg vroeg wakker waren want zo was ik al klaar voordat het echt warm begon te worden. Danko is 's ochtends een stuk wezen fietsen, en in die tijd heb ik vast rijst gekookt en kip gebakken voor de volgende dag. Voor 's middags was er zo half en half het idee om te gaan motorrijden (dat wil zeggen, Danko was het zeker van plan en ik niet zo zeker), maar het was warm, we waren een beetje moe, het ging regenen, en toen zijn we eerst maar eens thuis koffie en thee gaan drinken. Daarna was motorrijden minder aantrekkelijk geworden (dat wil zeggen, Danko wilde niet meer per se en ik helemaal niet, haha!) en dus zijn we met de auto naar Nederland gereden om een ijsje te eten. Dat was ook leuk! Op de Peak to Peak zagen we dat de bomen die het eerst verkleuren zo her en der al wat geel blad begonnen te krijgen, de herfst is in aantocht! Wat ook te merken is aan dat het niet meer zo heel warm is 's ochtends, erg prettig en heerlijk om hard te lopen als je er vroeg genoeg bij bent.

Op zondagmorgen zijn we samen naar Ward gefietst, op ons gemak maar alsnog ging dat makkelijker en sneller dan de week ervoor! En na even brood eten toen we weer thuis waren had ik precies genoeg tijd om een flinke pan nasi te maken voor het Indonesische etentje van de Nederlandse meetup-groep. Het was maar goed dat ik de kip en rijst zo uit de koelkast kon pakken, want anders was ik niet op tijd klaar geweest! We hebben in ieder geval een erg gezellige middag/avond gehad, erg lekker gegeten van wat iedereen had meegenomen (al vond Danko mijn = Ria's nasi het lekkerste :-)), en uiteindelijk gingen we met nog steeds genoeg nasi weer naar huis. Handig, daar konden we mooi nog een keer van eten! En dat kwam erg goed uit de dag erna. Danko had van mij nog een film-uitje tegoed voor zijn verjaardag en zo zijn we op maandag aan het eind van de middag samen naar de bioscoop geweest want dat kwam het beste uit. We hadden de zaal nog net niet voor onszelf! Je vraagt je af of dat uit kan maar luxe is het wel als ze de film ongeveer alleen voor jou draaien!

Na ongeveer twee weken thuis zijn we er wel weer aan gewend dat we nu weer in Colorado zijn en hebben we onze draai weer een beetje gevonden. Met een nieuw favoriet rondje om hard te lopen op de koop toe :-).