Città dei vicoli e focaccia

(Stad van steegjes en focaccia)

De zaterdag na mijn verjaardag vertrokken we voor twee weekjes vakantie. We hadden in eerste instantie het idee om richting de Franse zuidkust te gaan maar toen het echt weleens de hoogste tijd werd om een hotel te boeken (lees: iets meer dan een week van tevoren) vonden we Genua toch een leuker idee. We hebben het onszelf gemakkelijk gemaakt door er in twee dagen naartoe te rijden waardoor we dat fijn op ons gemak konden doen, met een tussenstop in Luzern. Daar waren we aan het begin van de avond, met alle tijd om ergens in het centrum warm te gaan eten in plaats van dat in de buurt van ons hotel te doen. Zo hebben we er tenminste ook nog een klein beetje van gezien! En gehoord, want er was een carnavals-iets gaande met een paar grote blaaskapellen die muziek stonden te maken, allemaal verkleed, dat was toch leuk om even te zien!

De volgende dag zijn we na lekker op ons gemak ontbijten verder gereden naar Genua, waar we aan het eind van de middag aankwamen. We hebben even wat dingen uitgepakt en toen we wilden gaan eten troffen we buiten bij het hotel allemaal mensen aan, terwijl het personeel bezig was om dranghekken neer te zetten. We hebben maar eens even gevraagd wie of wat ze verwachtten, en toen bleek Inter Milan ‘zometeen’ aan te komen. Nou, dan wachten wij ook wel even dachten we, dat is wel grappig, en zijn even in de lobby gaan zitten. Nou, dat even werd twee uur (!!) en was dat de moeite waard: nou nee, hahaha! Het was grappiger om de vreselijk enthousiaste kleine kinderen die ook op de voetballers gewacht hadden te horen roepen dan om de best ongeïnteresseerd kijkende spelers te zien arriveren. Nou weten we natuurlijk ook totaal niet wie we gezien hebben, maar dat een heel stel niet eens even kon lachen en zwaaien naar de stuiterende kinderen dat vonden we allebei wel apart. Daarna zijn we de stad ingelopen om ergens te gaan eten, en wat staan er een mooie statige oude gebouwen overal! De meeste in allerlei warme pastelkleuren, met meer of minder decoratie, echt een erg mooi gezicht.

De dag erna hebben we de ochtend gebruikt om te werken en die indeling hebben we de hele vakantie wel aangehouden omdat er (onder andere) proposals afgemaakt en ingediend moesten worden. ’s Middags zijn we vanuit Sori een stukje wezen fietsen, voor het eerst op mijn nieuwe fiets! Ons plan om de kustweg te nemen hebben we alleen toch maar niet uitgevoerd, want die was daar toch wel te druk voor. In plaats daarvan zijn we de heuvels ingefietst, over leuke kleine kronkelende weggetjes met zo goed als geen verkeer :-). ’s Avonds hadden we het geluk dat we zonder reservering toch een tafeltje konden krijgen in een erg populair restaurantje waar we heerlijk gegeten hebben. De dag erna ben ik ’s ochtends een stukje wezen hardlopen, en terwijl Danko ’s middags Monte Fasce is opgefietst heb ik nog wat krachttraining gedaan.

De volgende dag vonden we het een goede gelegenheid voor een rustdag. Er hing best wat smog over de stad en de omgeving waarvan ze voorspelden dat het een dag later weg zou zijn en dus zijn we de stad een beetje gaan bekijken. We hebben heerlijk door de kleine straatjes en smalle steegjes van de historische binnenstad gelopen, ergens koffiegedronken, en ons daarna vergaapt aan de paleizen langs Via Garibaldi en het mooie uitzicht over de stad vanaf Spianata Castelletto. Het blijft toch een bijzonder idee wat je soms zo ineens in de gaten kan hebben, dat waar jij staat eeuwen geleden ook al mensen liepen!

Op donderdag zijn we vanuit Varazze een stuk de bergen ingefietst, over ongeveer verlaten wegen, en door dorpjes waarvan je nog zou zeggen dat er helemaal niemand was, behalve een enkele openstaande deur of iemand die uit het raam keek. Hoe hoger we kwamen hoe bewolkter het leek te worden, en op het punt dat we in de mist terecht zouden komen, het nog zes kilometer verder was tot de top, waar het maar drie graden bleek te zijn vonden we het wel een goed moment om om te draaien. Voor die dag waren we ver genoeg gekomen!

De volgende ochtend ben ik wezen hardlopen en is Danko ’s middags een stuk wezen fietsen, maar dan wel zo om op tijd terug te zijn voor nog weer twee afspraken aan het eind van de middag. En daarna hadden we de avond vrij, zo voelde dat ineens, haha! Hèhè even geen tot net te laat durende meetings, dus konden we fijn eerst samen ergens iets gaan drinken en daarna op ons gemakje uit eten. Na wat rondlopen vonden we een restaurantje waar ze een dagmenu hadden van vier gangen, wat er vijf werden omdat je ook nog een soepje vooraf kreeg. We hebben zó lekker gegeten!

Op zaterdag zijn we een heel stuk door de heuvels ten noordoosten van de stad wezen fietsen, gedeeltelijk waar Danko een dag eerder ook geweest was, over allemaal hartstikke leuke kleine weggetjes die langs en door dorpjes kronkelden, en met zo goed als geen verkeer. Ik had ook nog weer een aha-momentje toen we eenmaal aan de afdaling waren begonnen over een smal en flink steil weggetje, want ik merkte op wat er niet was: geen vermoeide of lamme armen, en geen zere handen van het remmen, dankzij de krachttraining! Die had ik niet aan zien komen dus dat was een erg leuke ontdekking! Afdalen is ineens wel zo ontzettend veel makkelijker, en Danko vroeg zich zelfs af hoe hij het had dat ik hem bij kon houden en hem bijgehaald had, haha!

Op zondag namen we nog een rustdag, en zijn we nadat we ’s ochtends even ergens de was gedaan hadden naar Cinque Terre geweest. We hebben het ons makkelijk gemaakt door met de auto naar Monterosso al Mare, het dichtstbijzijnde dorpje, te rijden, waar we mooi aan de rand in een parkeergarage konden parkeren. We zijn door de schattige straatjes naar het strand gelopen, vanwaar je vooral zicht had op het spoor dat voor het plaatsje langs loopt, haha! Maar van een iets hoger plekje had je zeker een mooi uitzicht! Daarna hebben we even ergens koffiegedronken en zijn we vervolgens naar Vernazza gereden.

De dichtstbijzijnde parkeerplaatsen bij Vernazza liggen iets verder buiten het plaatsje, dus konden we daar mooi door de vallei naartoe wandelen, en aan alle overblijfselen van oude gebouwen te zien hebben daar al heel lang mensen gewoond. Dit vond ik een nog schattiger plaatsje dan Monterosso, maar helaas voor ons stonden er wel flink wat gebouwen in de steigers. Tja, het is tenslotte ook ver buiten het seizoen, wat als voordeel heeft dat dit nu niet overspoeld was door toeristen (hoe druk dit ’s zomers moet zijn wil ik me niet voorstellen!) maar ook dat het nu de gelegenheid is voor allerlei onderhoud. We zijn naar de kust gelopen waar we een schattig haventje zagen aan een pleintje met een klein kerkje, een erg fotogeniek gezicht! Ook hier waren de meeste winkeltjes en dergelijke gesloten dus ons plan om misschien ergens iets te drinken of te gaan eten ging niet door. Ook niet erg, want we hebben wel een erg leuke middag gehad! (Enneh, ‘rustdag’.. inclusief het lopen naar de wasserette en daarna ’s avonds om uit eten te gaan hadden we toch wel weer vijftien kilometer in de benen!) Bovendien zijn er zo ontzettend veel restaurantjes om uit te proberen in Genua dat je nooit binnen één vakantie uitgegeten kunt raken, met geweldig goed eten, en vooraf standaard een beetje brood op tafel, natuurlijk inclusief focaccia. Zonder dat laatste is het ongeveer niet compleet, haha!

Op maandag was het ineens hartstikke mooi weer, zonnig en vijftien graden, en hebben we vanaf het hotel een rondje gefietst. Na een klein stukje de stad uit beklommen we een heuvel en kon je het Forte Sperone mooi zien liggen. Aan de andere kant daalden we een stukje af, en namen toen een klein weggetje waar een bord bij stond dat het dood liep maar waarvan Danko zei dat je er met de fiets wel langs kon. Het weggetje werd wel hoe langer hoe smaller totdat het er zo overgroeid uitzag dat je daar eigenlijk niet verder kon. Daar waren we op het punt waar in de routebeschrijving van google de aanwijzing ‘neem de trap’ stond, wat ook daadwerkelijk de enige optie was, want terugfietsen naar waar we vandaan gekomen waren was dat niet. Dus namen we de trap, en dat was nog steil! En ik moest ook wel lachen toen ik eenmaal boven was, dit was weer één van Danko’s befaamde kleine weggetjes, hahaha! Inderdaad wel een avontuur zoals hij zei. In ieder geval was ik blij toen we weer in de gewone geplaveide wereld waren! Daarna was er nog een leuke afdaling Genua weer in, en daarna nog een klein eindje door het drukke verkeer terug naar het hotel. En, al met al hadden we toch weer een leuk rondje gefietst! En, zo na een paar keer fietsen voelde mijn fiets ineens helemaal vertrouwd en ben ik erg blij met mijn nieuwe aanwinst!

De volgende dag was het bewolkt en een stuk frisser en ben ik ’s ochtends wezen hardlopen. Het eerste stuk had ik de wind tegen en moest ik er wel wat moeite voor doen, maar op de terugweg had ik de wind in de rug en ging ik ongeveer vanzelf en dat was heerlijk :-). Terug bij het hotel ben ik even buiten op een bankje gaan zitten om af te koelen, en eenmaal terug op de kamer zag ik dat dat bankje blijkbaar vers beklad was geweest want ik had de afdruk ervan op mijn been staan! Hahaha! Maar met een beetje alcohol was dat er ook net zo snel weer af. ’s Middags ging Danko nog een stukje fietsen, terwijl ik eerst maar eens al het chiazaad opruimde dat ik had weten te laten vallen. Tot hilariteit van ons allebei trouwens! Daarna heb ik fijn krachttraining gedaan, en tussen wat proposalwerk en een meeting door zijn we ‘s avonds de stad in geweest om ergens iets te drinken en uit eten te gaan. Met de proposaldeadlines in deze weken was het een soort werkvakantie maar dat wisten we van tevoren, wat niet inhoudt dat we het niet ook leuk gehad hebben!

Op woensdag wilden we nog wel een stuk fietsen maar begon het wel iets lastiger te worden om een leuk rondje te bedenken, vooral als we vanaf het hotel wilden fietsen in plaats van eerst met de auto ergens naartoe te rijden. De keuze viel op Monte Fasce ook al was Danko daar al een keer geweest. Dat was een leuke klim die via een klein weggetje door woonwijkjes de stad uitkronkelde. Dat was leuk fietsen! Al konden we allebei onze benen wel voelen, en hebben we allebei gedacht dat het niet erg zou zijn als het de volgende dag inderdaad zou regenen zoals werd voorspeld, haha! Die avond kon het derde proposal van de week de deur uit, nog twee te gaan in de komende tijd..

’s Avonds regende het inderdaad, en gistermorgen was het nat op straat. Gelukkig, dan hoefden we niet te fietsen, hahaha! Ik heb ’s ochtends nog krachttraining gedaan en ’s middags zijn we wezen winkelen. Tenminste, dat was het plan, maar het was niet erg succesvol. Maar we hebben wel leuk door de stad gestruind, ergens koffiegedronken met iets lekkers erbij, mooie vulpennen gezien, en net toen we weer op weg waren naar het hotel werden we getrakteerd op een pleintje waar iemand viool zat te spelen, met een mooi gebouw op de achtergrond, mensen op straat en op een terrasje (ondanks dat het maar iets van twaalf graden was!); dat wat fijn is aan Europa in één oogopslag zou ik nog zeggen!

Vandaag begon mooi zonnig maar dat verdween aan het begin van de middag achter de wolken. Het was nog wel fijn weer om nog een laatste stukje te fietsen, en daarvoor hebben we Monte Moro beklommen. Die klim splitst zich op een gegeven moment af van de weg naar Monte Fasce, en dat is ook hoe Danko deze weg ontdekt had. Dit was ook weer leuk fietsen over een klein rustig weggetje! Nogal een verschil met het drukke verkeer in de stad, maar ik moet zeggen dat hoe weinig fietsers we ook gezien hebben, er niemand naar je toetert of je anderszins vervelend benadert maar iedereen je juist hoffelijk alle ruimte geeft, zo fijn! Eenmaal boven en aan het eind van de weg hebben we eventjes snel naar het uitzicht over Genua en de Ligurische kust gekeken, want het begon te regenen en we konden ook een beste bui boven de stad zien hangen. Blijkbaar zag dat er zo van bovenaf erger uit dan het was, want we hebben het mooi droog gehouden op de terugweg. Gelukkig! Want hoewel vaak bewolkt hebben we bijna geen regen gezien, wat dat betreft hebben we echt hartstikke geluk gehad met het weer de afgelopen twee weken!